Voor het eerst hebben astronomen tekenen gedetecteerd dat een paar dwergstelsels met gigantische zwarte gaten op weg is naar fusie met elkaar Sterker nog, ze vonden niet eens zo'n paar, maar twee.
Het eerste paar samensmeltende dwergstelsels bevindt zich in de Abell 133-cluster, ongeveer 760 miljoen lichtjaar van de aarde verwijderd, en de tweede bevindt zich in de Abell 1758S-cluster. Het is ongeveer 3,2 miljard lichtjaar van ons verwijderd.
Wetenschappers zijn ervan overtuigd dat observaties en verdere studies van deze objecten enkele van de geheimen van het zeer vroege universum zullen onthullen, een tijd waarin vergelijkbare paren van botsende dwergstelsels met zwarte gaten veel vaker voorkwamen. "Astronomen hebben veel voorbeelden gevonden zwarte gaten op botsingstrajecten in grote sterrenstelsels die relatief dichtbij zijn, maar de zoektocht ernaar in dwergstelsels is veel moeilijker en is tot nu toe niet succesvol geweest, "zegt de hoofdauteur van de studie, astrofysicus van de Universiteit van Alabama Marko Micic.
De kleinere omvang van deze melkwegparen betekent dat ze vage lichtsignaturen hebben die moeilijker te detecteren zijn. Deze sterrenstelsels bevatten sterren met een totale massa die ongeveer 3 miljard keer kleiner is dan de massa van onze zon alleen. En ter vergelijking: onze Melkweg bevat het equivalent van ongeveer 60 miljard zonnen.
Voor deze ontdekking combineerden astronomen röntgengegevens van het ruimteobservatorium NASA Chandra, infraroodgegevens van de WISE-telescoop in een baan om de aarde en optische gegevens van de CFHT-telescoop op het Mauna Kea-observatorium. Röntgengegevens, die intensere signalen registreerden die werden uitgezonden door paren zwarte gaten, waren van doorslaggevend belang.
Het bleek dat de fusie in de Abell 133-cluster ver genoeg is gevorderd dat dit object nu één naam heeft in plaats van twee voor afzonderlijke sterrenstelsels. Het object kreeg de naam Mirabilis, naar een soort kolibrie die bekend staat om zijn lange staart, een verwijzing naar de door botsing veroorzaakte lange staart die rond het paar werd waargenomen.
Wat het proces in de Abell 1758S-cluster betreft, deze dwergstelsels zijn nog niet in dezelfde mate met elkaar verbonden en hebben daarom twee aparte namen gekregen: Elstir en Vinteuil (naar de kunstenaars uit Marcel Prousts epische roman Op zoek naar verloren tijd). Deze sterrenstelsels en hun zwarte gaten zijn al met elkaar verbonden door een brug van sterren en gas, maar zijn nog niet versmolten. "Door deze systemen te gebruiken als analogen van de systemen van het vroege universum, kunnen we ons verdiepen in de vragen van de eerste sterrenstelsels, hun zwarte gaten en de stervorming die de botsing veroorzaakte", zegt astrofysicus Olivia Holmes van de Universiteit van Alabama.
Aangenomen wordt dat gedurende miljarden jaren gelijkaardige dwergstelsels met elkaar in botsing zijn gekomen en zijn opgegaan in de grotere die nu het sterrenstelsel domineren. het heelal. Onderzoekers noemen kleine sterrenstelsels onze "galactische voorouders". Misschien krijgen astronomen zelfs aanwijzingen over hoe ons eigen sterrenstelsel is ontstaan en geëvolueerd tot de staat waarin het zich vandaag bevindt.
Nu astronomen deze dual active galactic nuclei (DAGN) kunnen zien, kunnen ze meer details verzamelen naarmate onze telescopen en beeldanalysetechnologieën elk jaar verbeteren. "Verdere observaties van deze twee systemen zullen ons in staat stellen processen te bestuderen die cruciaal zijn voor het begrijpen van sterrenstelsels en hun 'baby' zwarte gaten", zegt astrofysicus Jimmy Irwin van de Universiteit van Alabama.
Ook interessant: