Zelfs op een zonnige dag kan het menselijk oog niet al het licht zien dat wordt uitgestraald door onze dichtstbijzijnde ster. Onze ogen zien slechts een relatief smalle band van het elektromagnetische spectrum, dus nieuwe waarnemingen gedaan met behulp van het observatorium NASA NuSTAR kwam te hulp en ontdekte hoogenergetisch licht van onze ster dat het menselijk oog niet kan zien.
In een afbeelding die op de NASA-website is gepubliceerd, verschijnen gebieden met hoogenergetische röntgenstraling die door het NuStar-ruimteobservatorium worden gezien als helderblauwe vlekken.
De wetenschappers combineerden deze "kaart" met waarnemingen van energiezuinige straling gemaakt door het Japanse Hinode-ruimtevaartuig, weergegeven in groene tinten, en ultraviolette afbeeldingen gemaakt door NASA's Solar Dynamics Observatory, weergegeven in rood.
Ondanks de schoonheid van het beeld, dat gegevens van alle drie de observatoria combineert, zijn de NuStar-waarnemingen vooral waardevol omdat ze laten zien waar de heetste gebieden op het oppervlak zijn. de zon. Wetenschappers hebben een theorie dat ze kunnen helpen bij het oplossen van een van de oudste zonnemysteries - waarom de kroon van de zon, dat wil zeggen het bovenste deel van de atmosfeer, heter is dan het oppervlak.
Algemeen aanvaarde theorieën over stervorming suggereren dat de diepere lagen heter zouden moeten zijn. En dit is meestal het geval op de zon, met uitzondering van de overgangsplaatsen van de corona, die een temperatuur kan bereiken tot 2 miljoen graden Celsius, naar de laag van de fotosfeer, die lager is, bij een temperatuur van ongeveer 3,7 duizend graden Celsius. En dit is nogal vreemd, omdat de warmte van de zon uit de kern komt.
De bron van onverwachte opwarming kunnen nanovlammen zijn - kleine uitbarstingen van warmte en licht in de zonne-atmosfeer. Ze zijn kleiner dan normaal, maar kunnen vaker voorkomen, en misschien is hun regelmatige optreden voldoende om deze oververhitting te veroorzaken. Individuele nanoflares zijn te zwak om in zonlicht te worden gezien, maar NuSTAR kan straling detecteren die grote aantallen nanoflares op één plek tegelijkertijd produceert. Hierdoor kunnen wetenschappers hun frequentie zien, hoe ze energie vrijgeven en afleiden of ze verantwoordelijk zijn voor het opwarmen van de corona.
Aanvullende gegevens voor deze studie werden verzameld toen de sonde NASA Parker maakte zijn 12e scheervlucht langs de zon en passeerde de buitenste regionen van zijn corona. Het apparaat kwam er dichter bij dan alle eerdere sondes. De onderzoekers zullen NuSTAR-waarnemingen van de zon combineren met gegevens die zijn verzameld tijdens Parker Solar Probe-flyby's en proberen zichtbare activiteit op de zon te koppelen aan monsters van de zonneatmosfeer die door het ruimtevaartuig zijn verzameld.
Waarnemingen van kleine gebieden met extreme temperaturen tonen aan dat, hoewel NuSTAR in de eerste plaats is ontworpen om objecten en gebeurtenissen buiten het zonnestelsel te detecteren, dit observatorium heel goed in staat is om veel informatie over onze zon te onthullen.
Ook interessant: