Een team van onderzoekers van de Universiteit van Aberdeen ontwikkelde een nieuw universeel algoritme voor kraterdetectie (CDA), waarvoor ze een AI-model gebruikten Segment Anything-model (SAM) van Meta. Met de nieuwe techniek kunnen wetenschappers de oppervlakken van planeten nauwkeurig in kaart brengen met behulp van verschillende soorten gegevens, en dit kan nuttig zijn bij toekomstige ruimtemissies.
Meta introduceerde begin april het SAM AI-algoritme en het is een nieuw model dat automatisch elk object in elke afbeelding kan "uitsnijden". Dankzij deze technologie kon het team automatisch solliciteren kraters naar de kaart in plaats van dit lange tijd handmatig te doen. Tegelijkertijd maakt het gebruik van verschillende soorten gegevens een nauwkeurigere en flexibelere beschrijving van het oppervlak mogelijk.
Het CDA-algoritme kan werken met een verscheidenheid aan gegevens en hemellichamen, waardoor het een potentieel veelzijdige oplossing is voor het detecteren van kraters op verschillende planetaire oppervlakken. Het kan ook helpen bij het bepalen van mogelijke landingsplaatsen voor robot- of menselijke missies, en zou in de toekomst kunnen worden gebruikt voor automatische navigatie op basis van terreinobservaties.
"Het detecteren van kraters is een belangrijke taak in de planetaire wetenschap. Het zal ons in staat stellen de geologie, geschiedenis en evolutie van hemellichamen als Mars, de maan en andere planeten beter te begrijpen, - zei de hoofdauteur Onderzoek Dr Iraklis Giannakis van de School of Earth Sciences, Universiteit van Aberdeen. "Onze universele CDA-aanpak maakt gebruik van SAM-mogelijkheden om automatisch kraters te detecteren met hoge nauwkeurigheid en efficiëntie, waardoor de noodzaak voor handmatige identificatie wordt verminderd."
De verbeterde segmentatiemogelijkheden van het AI-algoritme van SAM hebben het spel voor CDA effectief veranderd, waardoor wetenschappers nauwkeurig kunnen identificeren kraters van verschillende afmetingen, vormen en oriëntaties, ondanks de moeilijke omstandigheden van het terrein.
Dr. Giannakis zei dat de ontwikkeling van het CDA nieuwe kansen heeft gecreëerd voor planetaire wetenschap, evenals voor toekomstige onderzoeksmissies. "Door kraters automatisch in kaart te brengen, kunnen wetenschappers hun verspreiding, grootte en morfologie bestuderen om ze beter te begrijpen het oppervlak planeet en haar evolutie in de tijd. Dit zal helpen de geologische geschiedenis te onthullen, oppervlakteprocessen te detecteren en de potentiële geschiktheid van een planeet of maan voor leven te beoordelen, "voegt de wetenschapper eraan toe.
"Kraters kunnen ook potentiële bronnen zijn van waardevolle hulpbronnen, zoals waterijs op planeten zoals Maan of Mars. Door de kraters automatisch in kaart te brengen, kunnen wetenschappers potentiële locaties identificeren waar hulpbronnen kunnen worden geconcentreerd, wat belangrijk kan zijn voor toekomstige menselijke missies en voor het plannen van strategieën voor het gebruik van hulpbronnen in scenario's voor ruimteverkenning', zeggen de wetenschappers.
Lees ook: