De bewegende wolken rond Jupiter lijken misschien niet gastvrij voor het leven, maar schijn bedriegt, volgens een team van onderzoekers over het potentieel voor biologische ontwikkeling in andere delen van ons zonnestelsel. De nieuwe studie onderzoekt welke sleutelfactoren nodig zijn om het leven te ondersteunen, en werpt ook twijfel op over een andere mogelijke plaats die is genoemd als een potentiële incubator: Venus.
Een nieuwe studie heeft aangetoond dat leven zoals wij dat kennen onmogelijk is in de atmosfeer van Venus. De zoektocht naar leven op de planeet die het dichtst bij de aarde staat, heeft tot nu toe niets opgeleverd. In 2020 ontdekten wetenschappers fosfinegas in de atmosfeer van Venus, waarvan bekend is dat het wordt geproduceerd door bacteriën op aarde. Later werd aan deze ontdekking getwijfeld, het bleek dat wetenschappers fosfine aanzagen voor een heel andere stof - zwaveldioxide.
In een nieuwe studie stelden wetenschappers zichzelf de vraag: is er genoeg water in de atmosfeer van Venus om leven op de planeet mogelijk te maken? Het bleek dat er, ondanks de gematigde temperatuur in de middelste lagen van de atmosfeer van Venus, geen andere noodzakelijke voorwaarde voor leven is. Namelijk een voldoende hoeveelheid water, waarvan het meeste in druppels zwavelzuur zit.
Ook interessant:
- Parker Solar Probe toonde de nachtzijde van Venus
- NASA stuurt voor het eerst in 30 jaar twee missies naar Venus
Om te begrijpen of leven mogelijk is in de atmosfeer van de planeet, evalueerden wetenschappers de wateractiviteit, een parameter die verband houdt met de relatieve vochtigheid. De activiteit van water bepaalt de efficiëntie van microbiële cellen en bepaalt daarom de populatie. Deze parameter varieert van 0 tot 1, waarbij één eenheid 100% vochtigheid vertegenwoordigt.
In 2017 ontdekte microbioloog John Hallsworth een terrestrische schimmel die kan overleven bij een vochtigheidsparameter van 0,585. Dit zijn de meest verstikkende omstandigheden waaronder biologische activiteit ooit is gemeten. Zelfs dergelijke resistente organismen kunnen echter niet overleven in de atmosfeer van Venus. Het bleek dat de wateractiviteit daar niet meer is dan 0,004. Met andere woorden, de atmosfeer op de planeet bleek honderd keer droger te zijn dan de bestaansgrens van de sterkste organismen op aarde.
Voor dergelijke nauwkeurige berekeningen van de waterconcentratie gebruikten wetenschappers bestaande metingen van zeven Amerikaanse en Sovjet-sondes en één orbiter die eind jaren zeventig en begin jaren tachtig naar Venus was gestuurd.
Lees ook: