De Europese Unie wil het gebruik van geo-engineering verbieden, omdat dit slechte gevolgen kan hebben voor het klimaat op aarde. Wetenschappers waarschuwen de samenleving al tientallen jaren voor de opwarming van de aarde. Maar het onvermogen van onze samenleving om snel genoeg over te schakelen van fossiele brandstoffen naar milieuvriendelijke schone energie vereist het vinden van niet-standaard manieren om de opwarming van de aarde te beteugelen.
Sommige mensen vragen misschien: "Is geo-engineering een wondermiddel voor klimaatverandering, verzuring van de oceaan en verwijdering van broeikasgassen?" Deze vraag kan natuurlijk moeilijk te beantwoorden zijn. Hoewel geo-engineering zijn voordelen kan hebben, zijn er ook veel onbekende gevolgen en risico's verbonden aan dergelijke activiteiten.
De mensheid is al zo ver ontwikkeld dat ze nadenkt over klimaatbeheer op wereldschaal. Zo konden we herstellen wat we voorheen met broeikasgassen konden vernietigen.
De Europese Unie wil geo-engineering echter verbieden. Ambtenaren vrezen dat dit zou kunnen leiden tot een wereldwijde catastrofe, waarbij de opwarming van het klimaat een kleinigheid is.
Ook interessant: De eerste foto van de James Webb-telescoop is een jaar: hoe het onze kijk op het universum veranderde
Het klimaat van de planeet veranderen is geen nieuw idee
In 1965 waarschuwde de Science Advisory Committee van president Lyndon Johnson dat de reflectiviteit van de aarde mogelijk moet worden verhoogd om de stijgende uitstoot van broeikasgassen te compenseren. Het is veelzeggend dat in dit allereerste presidentiële rapport over de dreiging van klimaatverandering het idee om de uitstoot te verminderen niet de moeite waard leek om genoemd te worden.
Stanislav Lem schreef al over geo-engineering in zijn boek "The Sum of Technologies". Een van de eerste wetenschappers die de term geo-engineering in de context van het klimaat gebruikte, was Cesare Marchetti, die in 1977 het idee opperde om koolstofdioxide in de oceanen vast te leggen. In 1982 gebruikte John Holdren, later wetenschappelijk adviseur van president Barack Obama, de term in een artikel over de kansen en risico's van klimaatinterventie.
De term geo-engineering op zonne-energie verscheen voor het eerst officieel in maart 2017, toen Harvard University aankondigde dat het een nieuw onderzoeksprogramma lanceerde met betrekking tot geo-engineering op zonne-energie. In dit programma wordt de invloed bestudeerd van verschillende stoffen die in de atmosfeer vrijkomen op de weerkaatsing en verstrooiing van zonlicht.
Het bekendste voorbeeld van natuurlijke zonne-geo-engineering was de uitbarsting van de Pinatubo-vulkaan in de Filippijnen in de zomer van 1991. Op dat moment kwam ongeveer 20 miljoen ton zwaveldioxide in de atmosfeer terecht. Door zonlicht terug de ruimte in te weerkaatsen, hielpen de deeltjes in de stratosfeer de temperatuur op aarde de komende twee jaar met ongeveer 0,5°C te verlagen.
Het moet echter duidelijk zijn dat mensen al heel lang verschillende vormen van omgevingsmanipulatie gebruiken. Maar we doen het voor het eerst op wereldschaal. Klimaatopwarming is het resultaat van de uitstoot van broeikasgassen in de atmosfeer, wat de meeste wetenschappers en de wereldgemeenschap lange tijd niet eens vermoedden. Dit is echter niet het enige voorbeeld. Nog niet zo lang geleden bleek dat mensen de afgelopen 20 jaar zoveel water uit de aarde hebben gepompt dat de rotatie-as van onze planeet 80 cm is verschoven, hoewel het één ding is om de aarde per ongeluk te vernietigen , en een andere - om het klimaat op wereldschaal te kunnen beheersen en zijn eigen behoeften aan te passen.
Natuurlijk heeft elke geavanceerde beschaving zulke mogelijkheden. Het probleem is dat voordat de mensheid zo'n ontwikkelingsstadium bereikt, vanaf onze aarde er blijft misschien weinig over.
Lees ook: Teleportatie vanuit een wetenschappelijk oogpunt en zijn toekomst
Wat is geo-engineering?
Menselijke activiteit veroorzaakt aanzienlijke schade aan het milieu. Dientengevolge - opwarming van de aarde, die tegenwoordig als een van de grootste milieuproblemen wordt beschouwd. Elk nieuw jaar breekt de temperatuurrecords van het vorige jaar. En geo-engineering, waarop veel hoop is gevestigd, kan een goed idee blijken te zijn.
Geo-engineering is een reeks technologieën die gericht zijn op het manipuleren van de omgeving om het klimaat te veranderen. Geo-engineeringprojecten vallen in twee hoofdcategorieën: koolstofdioxideverwijdering (CDR) en zonnestralingsbeheer (SRM), ook wel bekend als albedo-modificatie of zonlichtreflectie.
Het verwijderen van kooldioxide houdt in dat de atmosfeer wordt ontdaan van overtollig kooldioxide, de belangrijkste oorzaak van de opwarming van de aarde. Beheer van zonnestraling omvat verstrooiing of weerkaatsing van een klein deel van het zonlicht terug de ruimte in om de planeet af te koelen.
Beide methoden hebben hun voor- en nadelen. Het verwijderen van koolstofdioxide is goed voor het milieu, maar brengt hoge financiële en technologische kosten met zich mee. Beheer van zonnestraling goedkoper en sneller, maar het brengt veel onzekerheden en risico's met zich mee, zoals de impact op de watercyclus, het weer, ecosystemen en daarmee op de internationale politiek.
Daarnaast zijn er nog veel meer ideeën voor geo-engineering. Deze omvatten de zogenaamde verrijking van zeewater met calciumhydroxide, dat de zuurgraad van de oceanen vermindert, de druk op mariene organismen zoals oesters vermindert en CO2 absorbeert. Evenals passieve stralingskoeling gedurende de dag, waardoor de warmtestroom van de aarde naar de ruimte toeneemt door de installatie van warmtereflecterende panelen op het oppervlak.
Het woord "geo-engineering" impliceert technologie op planetaire schaal. Maar sommige onderzoekers hebben overwogen om dergelijke technologieën op gelokaliseerde manieren toe te passen en verschillende methoden te onderzoeken die koraalriffen, bossen of gletsjers zouden kunnen beschermen.
Ook interessant:
- De Europese Commissie is van plan een dataverwerkingscentrum in de ruimte te plaatsen
- China voltooit bouw van ruimtestation Tiangong
De Europese Unie wil geen geo-engineering
De Europese Commissie, het uitvoerend orgaan van de Europese Unie, plannen om geo-engineering te verbieden op het grondgebied van de EU. Aanleiding voor dit besluit is de angst voor de ongecontroleerde impact van dergelijke acties op mens en natuur. De commissie is van mening dat geo-engineering geen oplossing is voor het probleem van klimaatverandering, maar het alleen maskeert. In plaats daarvan stelt de Commissie voor zich te concentreren op het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen en aanpassing aan een veranderend klimaat.
Het verbod op geo-engineering wordt ingevoerd als onderdeel van de nieuwe EU-klimaatstrategie voor 2050, die naar verwachting in november 2023 wordt aangekondigd. Deze strategie moet in overeenstemming zijn met het Klimaatakkoord van Parijs uit 2015, dat tot doel heeft de wereldwijde temperatuurstijging onder de 2 graden Celsius te houden ten opzichte van het pre-industriële niveau.
Het is duidelijk dat er open bestuur en ethische vragen zijn over wie de thermostaat van de aarde controleert. Bovendien tonen studies aan dat geo-engineering op zonne-energie het probleem uiteindelijk misschien niet oplost als de hoge uitstoot van broeikasgassen meer dan een eeuw aanhoudt.
Ook interessant: Terraforming Mars: kan de rode planeet veranderen in een nieuwe aarde?
Geo-engineering kan medicijn worden
Niet iedereen is het echter eens met de plannen van de Europese Commissie. Sommige wetenschappers en politici beweren dat geo-engineering een nuttig hulpmiddel kan zijn om de gevolgen van klimaatverandering te verzachten, vooral als de uitstoot van broeikasgassen niet significant wordt verminderd. Ze zijn van mening dat het verbieden van geo-engineering de mogelijkheden voor onderzoek en innovatie in het veld beperkt. Daarnaast zijn wetenschappers en klimaatexperts bezorgd dat andere landen of organisaties geo-engineering-experimenten kunnen uitvoeren zonder internationale goedkeuring of toezicht.
Geo-engineering is een controversieel onderwerp dat veel emoties en vragen oproept. Is ze een hoop op redding of een bedreiging voor de mensheid? Is het ethisch of niet? Is het nodig of niet? De antwoorden op deze vragen zijn niet eenvoudig en duidelijk. Ze vereisen een breed en open debat met wetenschappers, politici, het maatschappelijk middenveld en de media.
Het onderzoek laat zien dat mensen, door broeikasgassen uit te blijven stoten, met of zonder geo-engineering, een ongelooflijk complex systeem verstoren dat ons misschien voor verrassingen in petto heeft op het gebied van het klimaat. Eén ding is duidelijk: er moet iets worden gedaan aan de dreiging van klimaatverandering, en wel onmiddellijk, want de wereld zoals we die kennen kan zomaar verdwijnen. De volgende generaties zullen ons dit misschien niet vergeven.
Lees ook:
