In de afgelopen decennia is het aantal bekende exoplaneten enorm toegenomen. Maar we weten nog steeds heel weinig over sommige van hun kenmerken, bijvoorbeeld over compositie of massaliteit. Jared Siegel, een student aan de Universiteit van Chicago, was in staat om enkele aanwijzingen uit NASA's gegevens te halen die wetenschappers hadden gemist.
Hij analyseerde gegevens die waren verkregen door NASA's Kepler-ruimtevaartuig. Sommige van deze gegevens zaten vol statistische ruis, maar Siegel en zijn mentor, astrofysicus Leslie Rogers, waren in staat om nuttige informatie over exoplaneten te extraheren, waardoor een bovengrens werd gesteld aan hoe massief ze kunnen zijn. De onderzoeksresultaten voor de masterproef van Siegel zijn gepubliceerd in The Astronomical Journal.
Siegel en Rogers bestudeerden gegevens van de Kepler-ruimtetelescoop, die negen jaar lang uitbarstingen van licht van verre sterren volgde. Deze uitbarstingen kunnen optreden wanneer een planeet voor een ster passeert en het licht tijdelijk dimt. Veel wetenschappers hebben deze gegevens al geanalyseerd en hebben bewijs gevonden voor het bestaan van meer dan 2600 exoplaneten. Maar Siegel en Rogers vroegen zich af of er een manier was om statistische methoden te gebruiken om nog meer informatie te krijgen.
Hun benadering was gebaseerd op het feit dat de Kepler-telescoop veel sterren had ontdekt waar omheen verschillende planeten lijken te draaien. De onderlinge aantrekkingskracht van deze planeten zou hun banen enigszins moeten veranderen in vergelijking met hoe ze zouden bewegen als er maar één planeet om de ster zou draaien. Hoe massiever de planeten, hoe sterker deze verstoringen.
"Als we weten dat er meerdere planeten in het systeem zijn, maar we zien geen grote verstoringen in de transittijd, dan kunnen we zeggen dat deze planeten niet bijzonder massief zijn", legde Siegel uit. "We zouden bijvoorbeeld kunnen zeggen dat ze hoogstwaarschijnlijk niet de massa van Jupiter hebben, omdat ze dan merkbaar tot elkaar aangetrokken zouden worden." Ze pasten deze logica toe op een steekproef van 170 planeten in 80 verschillende sterrenstelsels. Voor ongeveer 50 van deze planeten waren ze in staat om een bovengrens voor de massa vast te stellen.
De wetenschappers legden uit dat dit belangrijke informatie is omdat ze opties kunnen uitsluiten voor waar de planeet van gemaakt is. "Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: 'Nou, deze planeet is te licht om van puur ijzer te zijn'," zei Siegel. - Van meer dan twintig planeten kunnen we zeggen: "Deze planeet is te licht om op de aarde te lijken." Deze informatie helpt wetenschappers ook om exoplaneetpopulaties beter te begrijpen. "We willen weten hoeveel planeten in een bepaald massabereik waarschijnlijk rotsachtige, water- of gasplaneten zijn", zei Rogers.
U kunt Oekraïne helpen vechten tegen de Russische indringers. De beste manier om dit te doen is door geld te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.
Ook interessant:
- Beter crashen? NASA test de voordelen van een noodlanding op Mars
- De asteroïde vormde twee staarten nadat hij was geramd door NASA's DART-sonde