Wetenschappelijk onderzoek naar Mars in de afgelopen decennia heeft geleid tot toenemend bewijs dat het oppervlak van Mars al vroeg in zijn geschiedenis een bewoonbare omgeving had. Plaatsen op Mars waar leven op Mars zou kunnen bestaan, zijn verondersteld, zoals ondergrondse omgevingen, grotten en ijsafzettingen.
Een volledig begrip van de evolutie van de bevolking en de aanwezigheid van leven op Mars zal belangrijk zijn voor het begrip en de studie van andere buitenaardse habitats en potentiële levensvormen. Vlaggenschipmissies van verschillende ruimteagentschappen in de jaren 2020 zullen een belangrijke rol spelen bij het eindelijk beantwoorden van deze eeuwenoude vragen.
Zo hebben onderzoekers van de Japan Aerospace Exploration Agency (JAXA) een nieuw idee geopperd voor de zoektocht naar buitenaards leven. Wetenschappers bestuderen momenteel de Jezero-krater op het oppervlak van Mars met behulp van de Perseverance-rover. Dit werk maakt deel uit van een gezamenlijke inspanning van NASA en ESA (European Space Agency) om monsters van Mars te verzamelen en naar de aarde te brengen. Wetenschappers van JAXA zijn echter van mening dat het bij het zoeken naar bewijs van leven op de planeet noodzakelijk is om zich te concentreren op zijn satellieten - Phobos en Deimos.
Aanbeveling van de redactie: De rode planeet observeren: een geschiedenis van Martiaanse illusies
Het feit is dat beide manen van Mars - Phobos en Deimos - kleiner zijn dan de maan van de aarde, bovendien staan ze veel dichter bij de planeet. Vanwege beperkte middelen onderzoeken sondes die zijn gestuurd om het oppervlak van Mars te bestuderen, slechts een klein deel van het oppervlak. Als er leven of sporen van zijn, is het niet gemakkelijk om het te vinden. Daarom gingen wetenschappers ervan uit dat een sonde op een van de satellieten van Mars betere resultaten zou kunnen opleveren.
Voor de toekomst heeft JAXA al de Martian Moons eXploration (MMX)-missie gepland, waarbij wetenschappers een sonde naar Phobos zullen sturen om monsters te nemen en deze tegen het einde van het decennium naar de aarde te brengen. Het project staat gepland voor 2024.
Monsters van Mars kunnen mogelijk verschillende biomarkermoleculen bevatten. Het monster kan moderne levende organismen uit de krater van het meer bevatten, als ze aanwezig zijn. Natuurlijk kunnen NASA- en ESA-missies monsters retourneren zonder enig bewijs van leven, omdat ze op één plek zijn geconcentreerd. Een duidelijk voordeel van MMX is de mogelijkheid om Marsmaterialen te leveren die uit meerdere regio's zijn verkregen. De willekeurige aard van kraterinslagen op Mars kan alle mogelijke materialen van Mars opleveren, van sedimentair tot vulkanisch gesteente, dat al zijn geologische tijdperken overspant.
Wederzijdse internationale samenwerking zou vragen kunnen beantwoorden als - welk leven op Mars, indien van toepassing, hoe is het ontstaan en geëvolueerd in tijd en ruimte? Als er helemaal geen leven op Mars zou zijn, zouden deze missies absoluut noodzakelijk zijn om erachter te komen waarom Mars dood is en er leven op aarde is.
Lees ook: