Telescoop TESS ontdekte een sterrenstelsel dat volgens astronomen tegen alle verwachtingen in bestaat. Het heet TIC 168789840 en bevindt zich op een afstand van 1900 lichtjaar van ons.
Dit sterrenstelsel bestaat uit drie dubbelsterparen die rond drie verschillende massacentra draaien. Alle zes armaturen zijn door de zwaartekracht gebonden. Als nabije dubbelsterren, die rond een gemeenschappelijk massamiddelpunt draaien, elkaar bedekken, worden ze verduisterde dubbelsterren genoemd. Dit is mogelijk in het geval dat het vlak van de baan van de armaturen zich dicht bij de gezichtslijn van de waarnemer bevindt.
Dubbel verduisterde sterren zijn zeldzaam; in 2019 waren er slechts 150 van dergelijke objecten bekend bij wetenschappers. Verduisteringssystemen met een groot aantal armaturen zijn zelfs nog zeldzamer - er is bijvoorbeeld pas een derde systeem ontdekt dat bestaat uit twee verduisterde dubbelsterren.
Brian Powell van NASA's Goddard Space Flight Center en collega's analyseerden de gegevens verkregen door de TESS-telescoop. Eerst selecteerden astronomen uit de catalogus alle armaturen met een magnitude van 15 en hoger, en analyseerden vervolgens met behulp van een neuraal netwerk hun lichtcurven op zoek naar systemen bestaande uit twee of meer objecten.
Als resultaat slaagden ze erin het eerste systeem te ontdekken dat drie verduisterende dubbelsterren omvat - TIC 168789840. Twee paren, A en C, bestaande uit verduisterende dubbelsterren, maken één omwenteling rond het gemeenschappelijke zwaartepunt op respectievelijk 1,57 en 1,3, 3,7 dagen en één complete omwenteling om elkaar heen in 8,2 jaar. Een andere verduisterde dubbelster, B, bestaat uit hemellichamen die in een periode van XNUMX dagen om elkaar heen draaien en in tweeduizend jaar één omwenteling rond het paar A en C maken.
- De snelste ster in ons sterrenstelsel is gevonden naast een zwart gat
- Wat helpt hete neutronensterren af te koelen?
Hoewel TIC 168789840 niet het eerste bekende zessterrensysteem is, is het wel het eerste systeem waarbij alle sterren elkaar verduisteren. Astrofysici veronderstellen dat A en C ooit een jonge dubbelster waren die werd gepasseerd door een derde enkele ster, B. Hierdoor werd deze door de zwaartekracht gevangen en veroorzaakte ook een verstoring in de omringende gas- en stofwolk, resulterend in de geboorte van metgezellen voor elk van de componenten van het ternaire systeem. In het voordeel van deze hypothese, het feit dat in elk binair systeem de massa van één hemellichaam bijna 1,3 zonne-energie is, en de massa van het tweede hemellichaam ongeveer de helft.
Dergelijke objecten kunnen wetenschappers helpen begrijpen hoe systemen met meerdere sterren zich vormen en evolueren.
Lees ook: