Hoewel NASA's Parker Solar Probe misschien gefocust is op zijn missie naar de zon, betekent dat niet dat de wetenschappers van het ruimteagentschap de kans opgeven om de eerste live gegevens over de atmosfeer van Venus in bijna drie decennia te krijgen. De sonde beweegt momenteel door de ruimte en gebruikt de zwaartekracht van Venus om de zon te bereiken.
Op 11 juli 2020 bevond de zonnesonde zich slechts 832 km van het oppervlak van Venus, waardoor hij door zijn atmosfeer kon glippen en directe metingen kon doen in dit gebied sinds de Pioneer Venus Orbiter-sonde in 1992.
Aanvankelijk realiseerden wetenschappers zich echter niet dat ze natuurlijke laagfrequente radiosignalen van het FIELDS-instrument observeerden. Het apparaat bestaat uit drie magnetometers en is ontworpen om magnetische velden in de zonnecorona te meten. Echter, binnen 7 minuten nabij Venus - het dichtstbijzijnde punt voor de sonde bij de planeet - registreerde FIELDS een signaal.
Ook interessant:
- NASA simuleert de gevolgen van een asteroïde die naar de aarde valt - en ze zijn indrukwekkend
- NASA sprak in detail over de nieuwe missie van de interstellaire sonde
In feite is dit de ionosfeer van de planeet - een dunne laag elektrisch geladen gas aan de uiterste randen van de atmosfeer van Venus. Hierdoor werd het mogelijk om de dichtheid van de ionosfeer te bevestigen. Deze metingen bevestigen de ontdekking van de Pioneer Venus Orbiter bijna drie decennia geleden.
Toen de Pioneer Venus Orbiter zijn metingen deed, bevond de zon zich in de buurt van de zwaarste piek in zijn zonnecyclus, het zogenaamde zonnemaximum. Toen de cyclus in de daaropvolgende jaren het zonneminimum naderde, leek de ionosfeer van Venus dunner te worden. Wetenschappers hadden echter alleen terrestrische telescopen waarmee ze deze veranderingen konden observeren. Uit de resultaten van de Parker Solar Probe-studie blijkt dat de ionosfeer inderdaad dunner is geworden.
Over waarom dit gebeurt en waarom het ertoe doet, blijft er enige onzekerheid bestaan. Een van de redenen waarom Venus zo interessant is voor onderzoekers, is dat ze in veel opzichten op de aarde lijkt. Beide zijn qua grootte en structuur vergelijkbaar, maar Venus heeft geen magnetisch veld en de oppervlaktetemperatuur is zo extreem dat het ruimtevaartuig het daar maar een paar uur heeft volgehouden. Uitzoeken hoe het magnetische veld verandert met de zonnecyclus zou kunnen helpen begrijpen hoe de atmosfeer van Venus - en soortgelijke planeten - verdween, en zou kunnen leiden tot een dieper begrip van andere potentieel bewoonbare planeten.
Lees ook:
- Parker Solar Probe toonde de nachtzijde van Venus
- Solar Orbiter detecteerde kleine heldere "vuren" op de zon