NASA's $ 10 miljard James Webb Space Telescope werd op 25 december vanuit Frans-Guyana gelanceerd met een Ariane 5-raket en begon een missie om het vroege universum, de dichtstbijzijnde exoplaneten en meer te bestuderen. De leden van het telescoopteam (en wij allemaal) zullen echter geduld moeten hebben, aangezien Webb veel werk te doen heeft voordat het wordt ingezet.
De telescoop is op weg naar het Lagrange-punt 2 (L2), een gravitatiestabiel punt op 1,5 miljoen km van onze planeet in de richting van Mars. Het zal Webb 29 dagen kosten om daar te komen.
Webb heeft al verschillende belangrijke mijlpalen gepasseerd. Ongeveer een half uur na de lancering zette het bijvoorbeeld zijn zonnepanelen in en begon het energie van de zon te ontvangen. En eergisteren voerde de grote telescoop een cruciale motorrun van 65 minuten uit die hem op een L2-koers zette.
Vandaag zullen we het hebben over zijn toekomstige belangrijke stappen. Hoewel de tijdlijnen bij benadering zijn, benadrukte het team van Webb dat het uitrolschema flexibel is, dus raak niet in paniek als de tijden en datums iets afwijken, of als dingen niet in de verkeerde volgorde gebeuren.
Kort na de lancering zal Webb zijn antenne naar de aarde draaien om de communicatie met zijn curatoren te vergemakkelijken. Een dag daarna zal het ruimtevaartuig nog een motorrun uitvoeren om zijn baan naar L2 te verfijnen. En drie dagen na de lancering wordt het platform neergelaten met het enorme Webb-zonnescherm - een structuur met vijf lagen die is ontworpen om de infraroodtelescoop en zijn instrumenten te koelen. Elk van de vijf schildplaten heeft, wanneer ingezet, de grootte van een tennisbaan, die te groot is om in de stroomlijnkap van een momenteel operationele raket te passen. Daarom wordt het zonneschild in een compacte configuratie gelanceerd en moet het in de ruimte worden ingezet.
Dit is een uiterst complex proces. Het ontwerp van het zonneschild heeft 140 triggers, 70 draaipunten, 400 katrollen, 90 kabels en 8 inzetmotoren, die allemaal correct moeten werken om de vijf lagen te kunnen gebruiken. Vijf dagen na lancering wordt de hoes van het zonneschild verwijderd en een dag later schuiven de staven uit. De inzet van het zonneschild moet binnen acht dagen na lancering zijn voltooid, waarna teamleden hun aandacht zullen richten op optica. Ongeveer 10 dagen na de lancering zal Webb zijn 0,74 m brede secundaire spiegel verlengen.
Dan komt de tijd van de 6,5 m brede Webb-hoofdspiegel, die bestaat uit 18 zeshoekige segmenten die in gevouwen vorm worden gelanceerd, net als het zonnescherm. 12-13 dagen na de lancering zullen de twee zijvleugels van de spiegel zich uitspreiden en op hun plaats vergrendelen, waardoor het oppervlak zijn volledige grootte krijgt. Op dit punt accepteert Webb de definitieve configuratie. Het enorme observatorium zal over iets meer dan twee weken op zijn bestemming aankomen. 29 dagen na de lancering zal een nieuwe motorrun worden uitgevoerd om in een baan rond L2 te komen, waar een nieuwe reeks versnellingsprocedures zal beginnen.
Twee tot drie maanden na de lancering zal het team de belangrijkste spiegelsegmenten uitlijnen om als één lichtvangend oppervlak te fungeren. Dit wordt een nauwgezet en tijdrovend werk, aangezien de spiegel perfect moet zijn met een nauwkeurigheid van 150 nanometer. (Ter vergelijking: de dikte van een vel papier is ongeveer 100 duizend nanometer).
De observatietijd van Webb zal worden verdeeld in een aantal projecten die worden geselecteerd op basis van de resultaten van een deskundige evaluatie door verschillende ruimteagentschappen.
Lees ook: