De Shackleton-krater, gelegen op de zuidpool van de maan, is een van de locaties die door een toekomstige NASA-missie zal worden verkend Artemis. Maar er is een probleem - ondanks het feit dat de toppen langs de rand onder constante invloed van zonlicht staan, is het gebied binnenin constant in de schaduw.
Veel kraters aan de maanpolen hebben dezelfde omstandigheden - ze hebben gebieden die astronomen classificeren als permanent beschaduwde gebieden, dus het is moeilijk voor te stellen wat daar precies is (afgezien van ongelooflijk lage temperaturen). Maar een nieuw ruimtevaartuig met een gespecialiseerd instrument zal daar verandering in brengen.
ShadowCam is een van de zes wetenschappelijke instrumenten aan boord van de maan-orbiter van het Danuri-apparaat. Het werd afgelopen augustus gelanceerd en in december 2022 kwam het in een baan om de maan en begon het prachtige foto's vanuit de ruimte te verzenden. De missie van ShadowCam is om in donkere kraters te kijken en precies te bepalen wat erin zit en of die gebieden bevroren water bevatten.
Sinds de lancering van het ruimtevaartuig in een baan om de aarde maanden het ShadowCam-instrument bevindt zich in de periode van operationele verificatie en maakt tientallen afbeeldingen van de poolgebieden van de maan om de functionaliteit te kalibreren en te verifiëren. Het volstaat om de afbeeldingen van hetzelfde gebied in Shackleton, gemaakt door de Lunar Reconnaissance Orbiter (links) en ShadowCam (rechts), te vergelijken om er zeker van te zijn dat het kalibratiebeeld van de nieuwe camera meer details laat zien.
ShadowCam is een bijdrage NASA naar de Zuid-Koreaanse Danuri-missie. Het apparaat is gebaseerd op de krachtige camera's aan boord van de Lunar Reconnaissance Orbiter, die sinds 2009 in een baan om de maan draait, maar ShadowCam is 200 keer gevoeliger voor licht, zodat het beelden kan vastleggen van zelfs schaduwrijke gebieden met een hoge resolutie en hoge resolutie. signaal - ruis verhouding.
De ultragevoelige optiek van ShadowCam kan gedetailleerde beelden vastleggen met zwak secundair licht dat weerkaatst op nabijgelegen geologische kenmerken, zoals bergen of kraterwanden. Het apparaat is gepland om de locaties maandelijks te observeren om seizoensveranderingen te detecteren en de topografie in de kraters te meten, inclusief de verdeling van rotsblokken. De campagne gaat van start na een periode van verificatie en kalibratie, die eind februari moet zijn afgerond.
Zuidpool maanden is van belang voor toekomstige missies, aangezien deze regio bijna constant in contact staat met de aarde. De randen van poolkraters worden constant verlicht door zonlicht, en in goed verlichte gebieden kunnen kampen worden gebouwd die de oneindige energie van de zon benutten en reizen naar schaduwrijke gebieden ondersteunen voor winning en verkenning van hulpbronnen. IJslagen in schaduwrijke gebieden kunnen immers naast potentiële hulpbronnen ook gegevens opslaan over wat er in het verleden in de maanomgeving is gebeurd.
Ook interessant: