Onderzoekers van Johns Hopkins publiceerden de resultaten van een studie waarin ze de omstandigheden hebben gemodelleerd die nodig zijn om het unieke magnetische veld van Saturnus te creëren. Het team gelooft dat de dikke laag heliumregen het magnetische veld van Saturnus beïnvloedt. Hun modellen suggereren ook dat het binnenste van Saturnus heter kan zijn in de equatoriale gebieden.
Het model voorspelt de aanwezigheid van lagere temperaturen op hoge breedtegraden in het bovenste deel van de heliumregenlaag. Het bestuderen van de interne structuren van gasreuzenplaneten is een uitdagende taak, zeggen de onderzoekers van het project, en hun bevindingen helpen de inspanningen om de verborgen regio's van Saturnus in kaart te brengen, vooruit te helpen. Onderzoeker Sabine Stanley zegt dat door te bestuderen hoe Saturnus in de loop van de tijd is gevormd en geëvolueerd, we veel kunnen leren over de vorming van andere Saturnus-achtige planeten in ons zonnestelsel.
Een van de belangrijkste verschillen tussen de planeet en andere lichamen in het zonnestelsel is het unieke magnetische veld, dat bijna perfect symmetrisch is rond de rotatie-as. Details van het magnetische veld werden verkregen tijdens de laatste banen van de Cassini-missie, waardoor het mogelijk werd om de diepten van de planeet beter te begrijpen. Het magnetische veld van de planeet wordt diep van binnen gecreëerd.
Ook interessant: NASA zal de Cassini-sonde in de atmosfeer van Saturnus vernietigen: video
Projectonderzoekers gebruikten de door Cassini verzamelde gegevens in computersimulaties. De onderzoekers ontdekten wat er nodig was om een elektromagnetisch conversiemechanisme te creëren, bekend als Dynamo, om rekening te houden met de krachtlijnen van het magnetische veld op de planeet. Het team ontdekte dat het model erg gevoelig is voor bepaalde parameters, zoals temperatuur.
Stanley zei dat terwijl observaties aantonen dat het magnetische veld perfect symmetrisch lijkt te zijn, computersimulaties het veld volledig kunnen verkennen. De onderzoekers zeggen echter dat directe observatie aan de polen nodig is om hun resultaten te bevestigen.
Als ze de ontdekking kunnen bevestigen, kunnen de gegevens belangrijk zijn voor het begrijpen van een ander probleem waarmee wetenschappers al tientallen jaren worden geconfronteerd bij het bestuderen van Saturnus: hoe de rotatiesnelheid van de planeet te meten. Als je de rotatiesnelheid van de planeet kent, kun je de lengte van de dag erop bepalen.
Lees ook:
- IBM gebruikt atoommicroscopie om de atmosfeer van de maan van Saturnus te bestuderen
- Wetenschappers bestuderen de zeshoek van Saturnus, die bedekt is met "sandwichachtige" lagen