Met behulp van gegevens van verschillende telescopen hebben astronomen wolken ontdekt op een gasreus exoplaneet op ongeveer 520 lichtjaar van de aarde. De waarnemingen waren zo gedetailleerd dat de hoogte van de wolken en de structuur van de bovenste atmosfeer met grote nauwkeurigheid werden bepaald. Dit werk zal ons helpen de atmosferen van exoplaneten beter te begrijpen en te zoeken naar werelden die mogelijk gunstige omstandigheden hebben voor leven.
We hebben het over de exoplaneet WASP-127b, ontdekt in 2016. Het is erg heet en draait zo dicht om zijn ster dat het jaar slechts 4,2 dagen duurt. De exoplaneet is 1,3 keer groter dan Jupiter. De atmosfeer is ijl en ijl – en ideaal voor het analyseren van de inhoud op basis van het licht dat er doorheen gaat van de moederster. Astronomen onder leiding van Romain Allart van de Universiteit van Montreal in Canada combineerden infraroodgegevens van de Hubble-ruimtetelescoop en optische gegevens van het ESPRESSO-instrument van de Very Large Telescope om de verschillende lagen van de atmosfeer van WASP-127b te bestuderen.
"Ten eerste vonden we de aanwezigheid van natrium, maar op een veel lagere hoogte dan verwacht," zei Allarta. “Ten tweede waren er sterke signalen van waterdamp in het infraroodbereik, maar helemaal niet in het zichtbare golflengtebereik. Dit betekent dat waterdamp op lagere niveaus wordt afgeschermd door wolken die ondoorzichtig zijn voor zichtbare golflengten, maar transparant zijn in infrarood."
Ook interessant:
- Aan het begin van het leven in de Melkweg produceerden hypernovasterren goud en platina
- Een nieuwe studie werpt licht op de mysterieuze zonsverduistering van de Betelgeuze-ster
Het achterhalen van de samenstelling van exoplanetaire atmosferen is geen gemakkelijke taak. Dat komt omdat we de meeste exoplaneten niet direct kunnen zien, we leiden hun aanwezigheid af op basis van het effect dat ze hebben op hun omringende sterren. Een daarvan is dimmen en helderder worden - wanneer een exoplaneet tussen ons en een ster passeert, wordt het licht van de ster behoorlijk gedimd.
Als het dit vaak genoeg en volgens een regelmatig schema doet, dan is dit een van de duidelijke tekenen van een orbitale exoplaneet. Wanneer sterlicht door de atmosfeer van een exoplaneet gaat, kunnen golflengten in het spectrum door verschillende elementen worden geabsorbeerd. Deze handtekeningen worden absorptielijnen genoemd en kunnen worden ontcijferd om te zien wat zich in die atmosfeer bevindt. Dat is precies wat Allarta en zijn team deden, met behulp van absorptiegegevens met hoge resolutie om de wolkenhoogten te beperken tot een verrassend lage wolkenlaag met een atmosferische druk van 0,3 tot 0,5 Mbar.
Astronomen zeggen dat hun analyse ook enkele vreemde dingen onthulde over hoe WASP-127b om zijn moederster draait. WASP-127b draait niet alleen in de richting tegengesteld aan die van zijn ster, maar ook onder een zeer uitgesproken hoek, bijna rond de polen van de ster. Het systeem wordt verondersteld ongeveer 10 miljard jaar oud te zijn, wat betekent dat er zeker iets vreemds aan de hand is in dit specifieke gebied.
Al deze unieke eigenschappen maken van WASP-127b een planeet die in de toekomst zeer intensief zal worden bestudeerd.
Lees ook:
Ongekende wolken?
zeker.