Astronomen zeiden dat ze mogelijk bewijs hebben gevonden van hoe gigantisch zwart gat scheurde de zwaarste ster uit elkaar en gooide zijn overblijfselen de ruimte in. "We zien de binnenkant van wat ooit een ster was", zeggen wetenschappers. "De overige elementen zijn aanwijzingen die we kunnen gebruiken om erachter te komen wat voor soort ster het was."
Röntgenobservatorium NASA Chandra en ESA's XMM-Newton ruimtetelescoop bestudeerden de hoeveelheid stikstof en koolstof nabij het zwarte gat dat de ster uit elkaar scheurde. Astronomen geloven dat deze elementen in de ster zijn ontstaan voordat deze uit elkaar werd gescheurd toen deze het zwarte gat naderde.
De afgelopen jaren hebben astronomen veel voorbeelden ontdekt van getijdenvernietiging, waarbij de zwaartekracht van een massief zwart gat een ster vernietigt. Dit veroorzaakt een uitbarsting, die vaak zichtbaar is in optisch, ultraviolet en röntgenlicht, wanneer fragmenten van de ster opwarmen. Maar deze specifieke gebeurtenis, genaamd ASASSN-14li, valt om verschillende redenen op.
Op het moment van zijn ontdekking in november 2014 was het de dichtstbijzijnde getijdenverstoring op aarde (290 miljoen lichtjaar). Dankzij deze nabijheid verschafte ASASSN-14li een buitengewoon detailniveau over de ingestorte ster. Het team van wetenschappers heeft nieuwe theoretische modellen toegepast om, vergeleken met eerder werk, betere schattingen te maken van de hoeveelheid stikstof en koolstof rond het zwarte gat.
"Röntgentelescopen kunnen worden gebruikt als forensisch gereedschap in de ruimte", zegt co-auteur van het onderzoek Brenna Mockler. ‘De relatieve hoeveelheid stikstof ten opzichte van koolstof die we hebben gevonden wijst op materiaal uit het binnenste van een gedoemde ster met een massa die ongeveer drie keer zo groot is als die van de zon.’ De ster in ASASSN-14li is daarom een van de zwaarste – misschien wel de meest massieve – die astronomen tot nu toe door een zwart gat hebben verscheurd.
‘ASASSN-14li is spannend omdat een van de moeilijkste taken bij het bestuderen van getijdenverstoring het meten van de massa van een ster is, zoals wij deden’, voegen de astronomen eraan toe. ‘De observatie van een massieve ster die wordt vernietigd door een superzwaar zwart gat is fascinerend, omdat wordt verwacht dat massievere sterren veel zeldzamer zijn dan minder massieve sterren.’
Eerder dit jaar rapporteerde een ander team van astronomen een gebeurtenis die de ‘Scary Barbie’ werd genoemd, waarbij een ster naar schatting veertien keer zo zwaar was als de zon, werd vernietigd door een zwart gat. Dit moet echter nog worden bevestigd als een instorting door de getijdenwerking, omdat de schatting van de massa van de ster voornamelijk gebaseerd is op de helderheid van de zonnevlam, en niet op een gedetailleerde analyse van het materiaal rond het zwarte gat, zoals in het geval van ASASSN- 14li.
Een ander interessant aspect van de ASASSN-14li-resultaten is wat ze betekenen voor toekomstig onderzoek. Astronomen hebben sterren met een gemiddelde massa zoals ASASSN-14li gezien in een sterrenhoop die het superzware zwarte gat in het centrum van onze Melkweg bevat. Daarom biedt het vermogen om de massa van sterren te schatten astronomen mogelijk een manier om de aanwezigheid van sterrenhopen rond superzware zwarte gaten in verder weg gelegen sterrenstelsels te detecteren.
Voor dit Onderzoek er was een grote mogelijkheid dat de elementen die op röntgenfoto's te zien zijn, gevormd zouden kunnen zijn uit gas dat vrijkwam tijdens eerdere uitbarstingen van een superzwaar zwart gat. Het hier geanalyseerde patroon van elementen lijkt echter afkomstig te zijn van één enkele ster.
Lees ook: