Videogames die met humor de aandacht proberen te trekken, lopen altijd het risico verkeerd begrepen te worden door hun publiek. Humor is, zoals we weten, een complex en subjectief iets, en wat voor de een grappig lijkt, veroorzaakt bij de ander alleen maar irritatie. Tegelijkertijd is de humor specifiek, zoals woordspelingen en woordspelingen, die erg moeilijk over te brengen zijn. Ja, als de Engelse taal geweldig is voor dit soort humor, is alles moeilijker met Russisch - het is gewoon niet zo flexibel. Dit is echter niet belangrijk, omdat Level-5 niet eens de lokalisatie van Snack World: The Dungeon Crawl - Gold - een heruitgave van zijn eigen spel op Nintendo Switch. En deze beslissing zal nog steeds resoneren met haar.
Als je je afvraagt waar de heruitgave van een game waar je nog nooit van hebt gehoord vandaan komt, maak je dan geen zorgen: de originele 3DS-release heette The Snack World: Trejarers en werd voornamelijk in Japan verkocht. In 2018 werd een uitgebreide versie uitgebracht op Switch - ook in Japan. En net vandaag bezocht een mysterieuze titel met een slimme naam het Westen. Het is dus niet verwonderlijk dat de release geen grote opschudding veroorzaakte - tegen de achtergrond van een constante stroom games voor de supersuccesvolle console kan het volledig worden gemist. Slechts één trekt echt de aandacht van spelers - de studio Level-5, bekend van hits als Inazuma Eleven, Professor Layton, Yo-kai Watch en Ni no Kuni.
Het gebrek aan aandacht voor de franchise (waaronder anime, manga en natuurlijk veel merch natuurlijk) in het Westen is echter gemakkelijk te verklaren: er is weinig dat de gemiddelde gamer echt zal interesseren. Er is noch de verbazingwekkende kunst van Ni no Kuni, noch de opwindende, zij het enigszins secundaire, gameplay van Yo-kai Watch, noch andere aspecten die de traditioneel hoogwaardige projecten van de studio onderscheiden. In plaats daarvan werd besloten om alle nadruk te leggen op humor.
Lees ook: Review of Dreams ("Dreams") - Een zandbak van ongekende proporties
Dit is geenszins een slechte zaak: humor kan niet alleen een van de aspecten van het spel zijn, maar ook het belangrijkste verschil. Humor hielp de serie Borderlands om zijn leger fans te vinden, en het was de humor die mijn aandacht trok naar Reis naar de Savage Planet - een van de interessantste nieuwigheden van dit jaar tot nu toe. Maar in het geval van Snack World: The Dungeon Crawl - Gold is er een groot probleem met de presentatie: aan de ene kant geeft alles - van de naam tot de visuele serie - aan dat we te maken hebben met een project gericht op een kinderpubliek . Hier vind je echter vaak dingen die duidelijk op volwassenen gericht zijn: "lichte" scheldwoorden, verwijzingen en halfnaakte karakters lijken niet op hun plaats in een game met zo'n omslag. Echter, zoals vaak het geval is, werden de meest controversiële insluitsels van de Japanse versie uit de westerse versie geknipt. Is het goed of slecht.
De hele wereld van Snack World is gebaseerd op eetbare woordspelingen: de namen van personages en NPC's spelen op de een of andere manier voedsel af, en de hele wereld is bezaaid met locaties met namen als "Shish Kebab Sanctuary" of "Falafel Valleys". Aanstekelijke namen en titels zijn een oude en bewezen manier om een glimlach te krijgen, maar het is naïef om te hopen dat dit alleen mensen zal doen stuiptrekken van het lachen.
Lees ook: Reis naar de Savage Planet review - Ruimtesatire van de makers van Far Cry
Een bijkomend probleem van Snack World: The Dungeon Crawl is het gebrek aan lokalisatie. Het is immers niet alleen nodig om Engels te kennen, maar om het goed te kennen om de woordspelingen van vertalers te waarderen. De laatste kan niets bijzonders worden toegeschreven - ze probeerden, niet alleen geïnspireerd door de flexibiliteit van de Engelse taal, maar ook door populaire memes. Dat laatste is nogal een minpuntje, omdat sommige referenties een jaar voor de release van de titel in ons land al achterhaald waren. Ik zeg altijd dat "denigrerende humor" de eenvoudigste en meest luie is en indien mogelijk moet worden vermeden.
Dus als we de dubieuze humor verwijderen die onvertaald bleef, dan hebben we in wezen een heel eenvoudig videospel. Het begint allemaal met het creëren van je eigen personage, dat meteen geheugenverlies oplevert (het feit dat de game zelf de spot drijft met dit cliché verandert niets) en eindigt in een audiëntie bij de koning van het land van Tutti Frutti. Nu moet hij deelnemen aan talloze speurtochten, waarin het mogelijk zal zijn om allerlei reptielen te doden en buit te verzamelen. Dit alles kan worden gedaan in het gezelschap van vrienden, met behulp van lokale multiplayer of online spelen. Dat is alles, in het algemeen.
Naast humor kun je het aantal wezens benadrukken dat de wereld bewoont. Snack World: The Dungeon Crawl heeft maar liefst 168 soorten vijanden. Niet zwak! Tegelijkertijd kan iedereen worden verslagen en uitgenodigd voor je team. Iemand kan zij aan zij vechten met de hoofdpersoon, en iemand kan tijdens het gevecht worden getransformeerd.
Een grote verscheidenheid aan wezens stelt Snack World in staat om "versheid" (kahi-kahi) voor een lange tijd te behouden. Maar afgezien van dit idee, dat doet denken aan de Pokémon-serie, en natuurlijk Yo-kai Watch, valt hier niet veel op. Er is veel eentonigheid en herhaling; we zijn vaak gedwongen om reeds geziene locaties te bezoeken en deel te nemen aan ronduit saaie speurtochten - over het algemeen is alles in de (niet) beste tradities van het genre. En hoewel de locaties automatisch worden gegenereerd, verschillen ze allemaal weinig. En iemand zal zeggen: "Ach, ik ben gewoon blij om mijn hersens uit te zetten en te ontspannen in het gezelschap van vrienden." Ik kan zulke mensen feliciteren - Snack World zal zeker naar hun zin zijn. Dat is het, ik zal geen woordspeling meer maken, eerlijk gezegd.
Het gevecht is heel eenvoudig: een soort aanval is effectief tegen het ene type vijand, maar ineffectief tegen een ander. Alles roept weer herinneringen op aan Pokémon. Er is hier geen bijzondere diepte, maar dat hadden we niet verwacht.
Lees ook: Ni no Kuni: Wrath of the White Witch Remastered Review - De magie van Japanse animatie
исновок
Dus voor wie is Snack World: The Dungeon Crawl – Gold bedoeld? Voor kinderen die houden van kleurrijke stijlen en grappige karakters? Waarom dan zoveel eerlijk gezegd volwassen momenten? Of is het voor volwassen fans van andere Level-5 creaties? Waarom dan zoveel vereenvoudigingen? Het is moeilijk om deze vragen te beantwoorden, maar hoe het ook zij, voor ons staat een goede kerkercrawler waarmee je kunt ontspannen in het gezelschap van vrienden. En of je het leuk vindt of niet - beslis voor jezelf.