Wapens van Oekraïense overwinning: Duitse Gepard zelfrijdende luchtafweergeschut

De Duitse regering heeft eindelijk besloten zwaar militair materieel naar Oekraïne te sturen om de Russische indringers te bestrijden. We hebben het over een zelfrijdende luchtafweerinstallatie gepard.

De oorlog met de orkhordes duurt voort. Oekraïne verdedigt zichzelf heldhaftig en veroorzaakt talloze verliezen voor de Russische indringers, waarbij niet alleen mankracht, maar ook militair materieel wordt vernietigd. Maar er is altijd een tekort aan wapens. Onze strijdkrachten moeten niet alleen draagbare antitank- en antiraketwapens aanvullen, maar ook zware wapens. We hebben al veel geschreven over krachtige 155 mm houwitsers van Amerikaanse en Engelse productie, over Franse gemotoriseerde kanonnen, Poolse antitankraketten, maar we hebben nog geen melding gemaakt van militaire hulp uit Duitsland. De Duitse regering hield zich lange tijd afzijdig en steunde Oekraïne alleen verbaal in zijn strijd tegen Rusland.

De situatie veranderde radicaal na de historische bijeenkomst van de ministers van Defensie van 40 landen van de wereld op de Amerikaanse militaire luchtmachtbasis "Ramstein", die zich in Duitsland bevindt. Na de bijeenkomst kondigde de Duitse minister van Defensie Christine Lambrecht aan dat de regering van haar land had besloten Oekraïne te voorzien van 50 Gepard luchtafweerraketten. Met deze belangrijke mededeling wil Lambrecht proberen de harde kritiek op Duitsland op de wapenlevering te verzachten, omdat de federale regering al enkele weken wordt bekritiseerd vanwege haar besluiteloosheid over deze kwestie.

Dus besloten de Duitsers dat de Gepard-systemen nog steeds zouden worden overgedragen aan het Oekraïense leger. Dus laten we eens kijken wat dit wapen is.

Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: luchtafweerwapens die onze lucht beschermen

Gepard mobiel luchtverdedigingscomplex

Het Gepard zelfrijdende luchtafweerkanon is een zwaar gepantserd, autonoom en mobiel luchtverdedigingssysteem gebaseerd op het chassis van de hoofdgevechtstank Bundeswehr Leopard 1. Het Gepard zelfrijdende luchtafweerkanon werd vervaardigd door Krauss-Maffei Wegmann ( KMW) gevestigd in München, Duitsland en geleverd aan de strijdkrachten van België, Duitsland en Nederland.

Het kanon is al in de jaren zestig ontwikkeld, dus het is geen nieuw ontwerp, maar net als bij andere militaire uitrusting heeft ook dit wapen verschillende upgrades ondergaan. De Gepard was jarenlang de steunpilaar van de Duitse luchtafweertroepen, werd ook gebruikt door andere NAVO-landen, Nederland en België, en is nu in dienst bij Brazilië, Jordanië en Roemenië.

Lees ook: Bayraktar TB2 UAV review: wat voor beest is dit?

Moderniseringsprogramma

Het moderniseringsschema van Gepard voorzag in de integratie van zelfrijdende luchtafweerkanonnen, waardoor de effectiviteit van het raken van doelen werd verbeterd door een groter bereik, kortere reactietijd en verbeterde zelfverdediging. De belangrijkste focus van het verbeteringsprogramma was de installatie van nieuwe vuurleidingssystemen, apparaten voor het meten van de beginsnelheid van het projectiel en de certificering van nieuwe pantserdoordringende fragmentatiemunitie (FAPDS).

Het commando-, controle- en communicatienetwerk van de Nederlandse Gepard-versie omvat het nieuwe TICCS-besturingssysteem met een FM 9000-radio van Thales Nederland (voorheen Signaal). Het communicatiesysteem voor het Duitse Gepard, HflaAFüSys, omvat de nieuwe SEM 93-radio van SEL / Alcatel (GE).

De Nederlandse versie, de PRTL 35mm GWI, is gebaseerd op dezelfde systeemtechnologie als de Duitse Gepard, met uitzondering van de configuratie van het radarsysteem. Om deze reden is het moderniseringsprogramma uitgevoerd als een bilateraal project.

De eerste leveringen van gemoderniseerde apparatuur vonden plaats in 1998 en het programma werd in 2005 voltooid. Duitsland moderniseerde 147 systemen. Het is nog niet bekend welke versie in Oekraïne zal aankomen, maar hoogstwaarschijnlijk zal het de Duitse versie zijn.

Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: het leger waardeerde de Piorun MANPADS . zeer

Luchtafweertoren en Gepard-kanonnen

De Gepard is uitgerust met een dubbele turret, bewapend met twee 35 mm Oerlikon KDA-kanonnen met automatische riemaanvoer. De lengte van de loop is 90 kalibers (3150 mm). De vuursnelheid van twee vaten is 1100 schoten per minuut. De munitie van elk kanon bestaat uit 320 granaten voor het raken van luchtdoelen en 20 pantserdoordringende granaten voor het afvuren op gronddoelen. De kanonnen kunnen standaard 35 mm-munitie afvuren, inclusief de nieuwe FAPDS-patronen. De beginsnelheid van projectielen is groter dan 1440 m/s. De Gepar is uitgerust met acht uitlaatpijpen die aan weerszijden van de toren zijn gemonteerd.

Elk kanon heeft een vuursnelheid van 550 schoten per minuut en een effectief schietbereik van 5,5 km. Geweren kunnen twee soorten munitie gebruiken: standaard en antitank.

Het KMW-bedrijf ontwikkelde ook een raketsysteem voor de Gepard met behulp van het Stinger luchtafweerraketsysteem. Het Stinger dubbele lanceersysteem werd op een enkele eenheid aan de zijkant van het 35 mm kanon gemonteerd. Het systeem is getest, maar niet geïmplementeerd vanwege financiële beperkingen.

Lees ook: "Neptunes" raakte de kruiser "Moskou": alles over deze anti-schip kruisraketten

Brandbestrijding

De Gepard is uitgerust met een digitale vuurleidingscomputer van EADS (DASA). De miniatuur digitale computer maakt gebruik van 32-bits microprocessors Motorola 68020, single-board computers met speciale coprocessors en een commando-, besturings- en communicatie-interface.

Lees ook: Stap over voor slechtsblade: Amerikaanse kamikaze-drones voor de verdediging van Oekraïne

Gepard-radars

Het zelfrijdende Gepard-luchtafweercomplex is uitgerust met twee onafhankelijke radars - zoeken en volgen. De zoekradar werkt in de S-band voor de Duitse versie en de X-band voor de Nederlandse versie, terwijl de volgradar werkt in de Ku-band voor de Duitse versie en de X/Ka-band voor de Nederlandse versie.

De radars bieden 360°-scanning met gelijktijdige tracking van doelen, onderdrukking van obstakels, de mogelijkheid om doelen te vinden tijdens het bewegen en monopuls-trackingmodus.

Aangezien we mogelijk een Duitse variant van de Gepard ZSU hebben, merk ik op dat de S-band zoekradar die op de Duitse Gepard is geïnstalleerd een bereik van 15 km heeft en interferentie kan tegengaan met een signaalniveau tot 60 dB. De Ku-band Gepard-volgradar heeft een bereik van 15 km en is ongevoelig voor interferentie met een signaalniveau tot 23 dB.

Lees ook: Stille moordenaars van moderne oorlogsvoering: de gevaarlijkste militaire UAV's

Gepard-bemanning

De Cheetah wordt bestuurd door een bemanning bestaande uit drie personen - een chauffeur, een schutter en een commandant. De stoel van de machinist bevindt zich rechts vooraan, de hulpkrachtcentrale bevindt zich links van hem en de commandant en schutter bevinden zich in de toren. De bemanning wordt beschermd door conventionele stalen bepantsering. Deze zelfrijdende luchtafweerinstallaties kunnen onder alle weersomstandigheden opereren.

ZSU Gepard leent veel van de tank Leopard 1. De hulpkrachtcentrale van Gepard is een 66 kW vloeistofgekoelde Daimler Benz dieselmotor, type OM 314. Het is de krachtbron voor een 3x 200/115V, 380Hz generator, die 2x20kVA levert stroom. De generator wordt gebruikt voor twee elektromotoren die de toren aansturen, die met hun hulp 360° kan draaien.

Het is ook vermeldenswaard dat de Gepard-luchtafweersystemen niet alleen het chassis van de Leopard 1-tank hebben geleend, maar ook de versnellingsbak en het uitlaatsysteem, waardoor ze een lagere thermische handtekening hebben.

Lees ook: Alles over General Atomics MQ-9 Reaper-drones

De belangrijkste technische kenmerken van de Gepard ZSU

• Gewicht 47,3
• Lengte: 7,68 m
• Breedte: 3,71 m
• Hoogte: 3,29 m
• Vuursnelheid: 550 schoten per minuut (elk van twee kanonnen)
• Looplengte: 90 kalibers (3,15 m)
• Beginsnelheid van het projectiel: 1440 m/s
• Effectief schadebereik: 5500 m
• Munitie: 640 granaten om luchtdoelen te raken en 40 pantserdoordringende granaten om te schieten
• Maximale rijsnelheid: 65 km/h
• Maximaal bereik: 550 km
• Doorgang: muur - 1,15 m, sloot - 3 m, doorwaadbare plaats - 1,2 m

Lees ook: Chemische wapens van Rusland: hoe gevaarlijk is het en wat zijn de mogelijke gevolgen

In totaal zullen 50 Gepard luchtafweersystemen aan Oekraïne worden geleverd en die zullen zeker van pas komen in de strijd tegen de Russische agressor. Bijna vanaf het begin van de invasie zeiden de Oekraïense autoriteiten dat ze extra luchtafweersystemen nodig hadden, aangezien de strijd om de controle over het luchtruim van het land bijna altijd voortduurt.

UPD: Drie van de 15 Duitse "cheeta's" traden eind juli officieel toe tot de strijdkrachten. over dit gemeld Minister van Defensie Reznikov.

We geloven in onze strijdkrachten, we geloven dat ze in staat zullen zijn de ruggengraat van hordes orks uit Moskou te breken. De overwinning zal van ons zijn! Eer aan Oekraïne!

Als u Oekraïne wilt helpen in de strijd tegen de Russische bezetters, kunt u dat het beste doen door te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.

Lees ook: Het wapen van de Oekraïense overwinning: anti-tank raketsysteem Stugna-P - de Ork-tanks zullen niet worden overweldigd