Het wapen van de Oekraïense overwinning: JDAM-systeem - Hoe je een gewone luchtbom verandert in een uiterst nauwkeurige bom

Westerse partners blijven de strijdkrachten van Oekraïne voorzien van de nieuwste wapens en maken plannen voor nieuwe bevoorrading. Op dit moment heeft de luchtmacht van de Oekraïense strijdkrachten bevestigd dat Oekraïense verdedigers al JDAM-geleide luchtbommen gebruiken. Ze worden gebruikt om belangrijke doelen van de Russische bezetters te raken. Oekraïne ontving van de Verenigde Staten en zijn bondgenoten moderne Joint Direct Attack Munition (JDAM) -apparatuur, die conventionele bommen verandert in uiterst nauwkeurige lucht-grondwapens voor alle weersomstandigheden.

Ook interessant: Wapens van de Oekraïense overwinning: herziening van het Patriot-luchtverdedigingssysteem

Wat is er bekend over de levering van Joint Direct Attack Munition (JDAM)

Over de nieuwe plannen van de Amerikaanse autoriteiten op 14 december gemeld editie van The Washington Post. Journalisten hebben uit verschillende niet nader genoemde hooggeplaatste bronnen vernomen dat de regering van president Joe Biden de mogelijkheid bestudeert om Oekraïne te voorzien van JDAM-kits (Joint Direct Attack Munition). Op dat moment was de definitieve beslissing over het verzenden van de JDAM-apparatuur nog niet genomen. De president en zijn veiligheidsadviseurs aarzelen nog en het is nog niet bekend of en wanneer dit besluit valt.

Ook de technische details van de mogelijke bijstand zijn niet bekend. De Washington Post heeft dus niet gespecificeerd in welke complexen deze apparatuur kan worden gebruikt - in de luchtvaart of op de grond. En er werd ook niet gemeld in welke vorm deze kits kunnen worden geleverd, onafhankelijk of als onderdeel van kant-en-klare vliegtuigbommen.

In het kader van het ontvangen en inzetten van nieuwe wapens herinnerde The Washington Post aan de problemen van de Oekraïense gevechtsluchtvaart. Het is alleen uitgerust met oude Sovjetvliegtuigen, die bepaalde beperkingen opleggen. Onlangs heeft het Pentagon gezocht naar manieren om deze apparatuur te moderniseren.

Maar sommige westerse experts zijn van mening dat een belangrijke factor in de mogelijkheid om JDAM te gebruiken met vliegtuigen als de MiG-29, Su-25, Su-24 en Su-27 is dat de coördinaten van het doelwit tijdens het vliegen in de bom kunnen worden ingebed. de grond. Op deze manier is het mogelijk om een ​​volledige modernisering van de volledige radio-elektronische uitrusting van het vliegtuig en de integratie van de begeleidingsmodule daarin achterwege te laten. Dit is een sterk argument voor de levering van zeer nauwkeurige JDAM-wapens, die ongeleide luchtmunitie in 'slimme bommen' veranderen. De JDAM-kit bevat vleugels die aan het midden van de bom worden bevestigd, een staarteenheid met bestuurbare vinnen waarmee de bom kan manoeuvreren, evenals een computer met navigatieapparatuur. Deze kit wordt gecombineerd met een bestaande bomkoffer, die meestal een variant of afgeleide is van de wijdverbreide Mk 80-serie wapens.En nu komt de bevestiging van een woordvoerder van het luchtmachtcommando van de strijdkrachten van Oekraïne: "We gebruiken al JDAM luchtbommen."

Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: moderne gemotoriseerde kanonnen PzH 2000

Wat is er interessant aan het project van "slimme bommen" JDAM

De Joint Direct Attack Munition (JDAM) is een goedkope geleidingskit voor zwaartekrachtbommen, vervaardigd door Boeing. Het verandert bestaande ongeleide bommen voor algemeen gebruik in "slimme" precisiegeleide wapens. De JDAM kan worden gelanceerd vanaf meer dan 28 km van het doelwit en ontvangt updates van GPS-satellieten van de Amerikaanse luchtmacht, waardoor het wapen nauwkeurig naar het doelwit kan worden geleid. Boeing produceert de JDAM-apparatuur in de fabriek van het bedrijf in St. Charles, Missouri.

Het JDAM-begeleidingspakket gebruikt een BLU-2000/Mk 109 van 84 pond (GBU-31 JDAM), een BLU-1000/Mk 110 van 83 pond (GBU-32 JDAM) of een BLU-500/Mk 111 van 82 pond als payload (GBU-38 JDAM) kernkoppen. De Amerikaanse luchtmacht ontwikkelt een nieuwe verbeterde variant van de BLU-137 penetrator ter vervanging van de BLU-109. Deze nieuwe kernkop maakt gebruik van een gemodificeerde JDAM-staartconstructie met harde schaal die een Arming Generator Transfer Adapter (AGRA) bevat. JDAM maakt het gebruik van precisie lucht-grondwapens mogelijk tegen statische en bewegende doelen van jagers en bommenwerpers. De begeleiding wordt verzorgd door een staartcontrolesysteem en een traagheidsnavigatiesysteem (INS) met GPS-ondersteuning. Het navigatiesysteem wordt geïnitialiseerd door de uitlijning van het vliegtuig te verzenden, die positie- en snelheidsvectoren van de vliegtuigsystemen levert. Riemen zorgen voor extra stabiliteit en hefkracht.

Na lancering vanuit het vliegtuig gaat het JDAM-projectiel autonoom naar de opgegeven doelcoördinaten. De coördinaten van het doelwit kunnen worden geladen voor het opstijgen, handmatig worden gewijzigd door de bemanning vlak voor de lancering, of automatisch worden ingevoerd door middel van het richten met behulp van de sensoren aan boord van het vliegtuig. In de meest nauwkeurige modus geeft het JDAM-systeem een ​​circulaire fout waarschijnlijkheid (CEP) van 16,4 ft (5,0 m) of minder in vrije vlucht wanneer GPS-gegevens beschikbaar zijn. Als er geen GPS-gegevens beschikbaar zijn, is de mogelijke CEP maximaal 98 voet (30,0 m) of minder voor vrije vluchtduur tot 100 seconden. JDAM kan vanaf zeer lage en zeer grote hoogte worden gelanceerd, zowel tijdens rechte als horizontale vluchten, en tijdens het manoeuvreren van het vliegtuig - klimmen, stampen, duiken.

Lees ook: Het wapen van de Oekraïense overwinning: Iris-T SLM - een modern luchtverdedigingssysteem uit Duitsland

Moderne technologieën van "slimme bommen" JDAM

Het JDAM-project is in ontwikkeling sinds het begin van de jaren 90. Zijn doel was om een ​​nieuwe bom te maken voor de tactische luchtvaart, die op elk moment en onder alle weersomstandigheden doelen kon raken. Verschillende opties met verschillende beheermethoden werden overwogen, en als resultaat werd begeleiding op basis van de gegevens van het GPS-systeem, geïmplementeerd in een gezamenlijk project van verschillende bedrijven, erkend als de meest succesvolle. Tests van de eerste slimme bommen van dit type begonnen in 1993.

Vanaf een bepaalde tijd begonnen ze in het kader van het JDAM-project een speciale set gereedschappen te ontwikkelen voor installatie op een bestaande ongeleide bom. Met zijn hulp moest de laatste veranderen in een gecontroleerd middel om te verslaan. Dergelijke JDAM-systemen verschenen in 1997 en hebben vervolgens alle noodzakelijke tests doorstaan, met name op de militaire oefenterreinen van het Pentagon.

Aan het einde van de 20e eeuw maakte de JDAM-kit het mogelijk om verschillende nieuwe geleide bommen van verschillende kalibers te maken. Dergelijke vernietigingsmiddelen kwamen in het arsenaal van de tactische luchtvaart van de luchtmacht en de Amerikaanse marine. Later verschenen buitenlandse bestellingen - in totaal uit 30 landen. Het beroemde Boeing-bedrijf houdt zich bezig met de productie van kits en de montage van bommen ermee.

In 2000 werd de originele JDAM-kit aangevuld met een laserzoekkop. Deze versie, genaamd LJDAM, ging in serie en werd geleverd aan verschillende klanten. Er werden ook andere begeleidingsmethoden ontwikkeld, waaronder het gebruik van radar.

Sinds het begin van de jaren 21 worden JDAM-luchtbommen regelmatig gebruikt bij verschillende militaire operaties van de Verenigde Staten en andere landen. Ze werden al snel een van de belangrijkste aanvalsmiddelen die door de tactische luchtvaart werden gebruikt. Dit werd mogelijk gemaakt door een gunstige combinatie van tactische en technische kenmerken, bedieningsgemak en een vrij lage prijs. Dus in de laatste contracten werden de kosten van de kit verhoogd tot $ 22-XNUMX duizend.

Opgemerkt moet worden dat niet alleen Boeing bezig is met de ontwikkeling van "slimme bommen". Er werkt hier een hele groep bedrijven, waaronder Honeywell (traagheidsmeeteenheid), Rockwell Collins (GPS-ontvanger), Textron (subsysteem met staartaandrijving), Lockheed Martin Corporation (missiecomputer), Lockely (staartkuip), Enser en Eagle- Picher (batterij) en Stremel (rails en kabels).

Sinds Boeing in 1998 met de productie van de JDAM begon, zijn er vele duizenden begeleidingskits geleverd. Op 20 augustus 2013 kondigde Boeing de productie aan van zijn 250ste JDAM-kit.

In september 2012 kondigde Boeing aan dat de volledige productie was begonnen van een nieuwe JDAM-variant, de GBU-54 500-pond laser JDAM. Boeing leverde de eerste in massa geproduceerde laserkits aan het Amerikaanse leger in 2008, en de luchtmacht zette ze datzelfde jaar in voor gevechten.

Boeing ontwikkelt en test momenteel een variant van de JDAM Extended Range, of JDAM ER, die een goedkope vleugel omvat en het bereik van de JDAM uitbreidt tot meer dan 40 km. De Royal Australian Air Force werd in 64 de eerste klant die de JDAM ER bij Boeing bestelde. Op 2011 maart 13 maakte Boeing de selectie bekend van het Australische bedrijf Ferra Engineering om de vleugelkits voor de JDAM ER te vervaardigen.

Lees ook: Israëls Smartshooter anti-dronesysteem: wat is het en hoe werkt het?

Bom kit

JDAM is een set gereedschappen en apparaten voor installatie op een ongeleide vliegtuigbom van Amerikaans model. Een ophanginrichting met connectoren voor het wapenbesturingssysteem, evenals kleine vleugels, is op het munitielichaam gemonteerd. De reguliere bomschacht met stabilisator wordt vervangen door een nieuw instrumentencompartiment. De LJDAM-modificatie gebruikt ook een kleine boogkoffer met een laserzoekkop.

Het belangrijkste element van de JDAM-kit is de staartbehuizing, die functioneert als een instrumentencompartiment. Het herbergt satellietnavigatieapparatuur, stuurautomaat en stuurmechanismen. Van buitenaf zijn x-vormige stabilisatoren met roeren op het compartiment geïnstalleerd.

Het werkingsprincipe van de JDAM-bom is vrij eenvoudig en verschilt in dit opzicht niet van andere, meer complexe geleide bommen. Voor het resetten ontvangt het automatische systeem de coördinaten van het doel van het vliegdekschip. Vervolgens voert de bom een ​​zelfstandige vlucht uit, waarbij de automatische piloot het traject in de gaten houdt en indien nodig corrigeert. Tijdens tests en echt gebruik vertoonden bommen met een JDAM-kit een mogelijke foutcoëfficiënt van maximaal 7–10 m.

Er is een hele familie JDAM-munitie van verschillende kalibers gemaakt op basis van beschikbare ongeleide bommen. Zo werden verschillende versies van de GBU-500 JDAM ontwikkeld op basis van de 82-pond vrij vallende Mk 111, BLU-126 en BLU-38. De grotere GBU-1000 van 32 pond is gebaseerd op de Mk 83- en BLU-110-granaten. Het maximale kaliber van de familie is de GBU-2000-bom van 31 pond, gebaseerd op de Mk 84, BLU-109 en BLU-119.

JDAM-munitie wordt gebruikt door alle grote Amerikaanse tactische en strategische vliegtuigen. Afhankelijk van de snelheid en hoogte van de koerier kunnen ze doelen raken op een afstand van maximaal 25-28 km. De mogelijkheid om het bereik te vergroten door de installatie van een vouwvleugel werd ontwikkeld.

Lees ook: Het wapen van de Oekraïense overwinning: het NASAMS-luchtverdedigingssysteem dat Washington beschermt

Zullen er problemen zijn met de integratie?

Amerikaanse bronnen zeggen niet welke specifieke producten ons worden geleverd, maar het is nu al duidelijk dat de ontstane problemen met de compatibiliteit van de componenten zijn opgelost.

In het geval van de overdracht van kant-en-klare GBU-31/32/38 luchtbommen, zullen de vliegtuigbalkhouders bijvoorbeeld moeten worden aangepast voor NAVO-bevestigingen. Als de bevoorrading zich alleen beperkt tot de compartimenten van de staartinstrumenten, kan er een moeilijkere taak ontstaan. Ze zouden op de een of andere manier gecombineerd moeten worden met bomkisten in Sovjetstijl.

Er moet rekening mee worden gehouden dat de compatibiliteit met het vliegdekschip niet alleen wordt bepaald door de configuratie van houders en sloten. Instrumentuitrusting is veel belangrijker. Vliegtuigen van de Oekraïense luchtmacht hebben geen apparaten voor interactie met JDAM en het invoeren van commando's. Het installeren van dergelijke apparaten op een vliegtuig in Sovjetstijl lijkt op zijn zachtst gezegd een moeilijke taak. Maar er is al vertrouwen dat onze militaire technici deze taak hebben volbracht. En het feit dat het vliegtuig van de strijdkrachten van de Oekraïense strijdkrachten compatibel kan zijn met westerse wapens, werd aangetoond door voorbeelden van het succesvolle gebruik van dezelfde AGM-88 HARM.

Het verkrijgen van JDAM-kits of luchtbommen met vergelijkbare uitrusting zal de werkelijke gevechtscapaciteiten van de Oekraïense luchtmacht aanzienlijk beïnvloeden. Onze luchtmacht zal het volledige potentieel van dergelijke wapens kunnen realiseren. Bovendien zijn de Russen zo'n wapen nog niet tegengekomen, en zijn verschijning in de gevechtszone zal het mogelijk maken om een ​​bepaald voordeel in de lucht te behalen, wat soms echt ontbreekt.

Nu, in de omstandigheden van zware gevechten met de bezetters, hebben we elk uiterst nauwkeurig projectiel, elk gevechtsvoertuig, elk luchtverdedigingssysteem hard nodig, dus ik wil onze westerse vrienden en partners oprecht bedanken voor hun hulp en steun. De indringers kunnen nergens ontsnappen aan vergelding. Eer aan Oekraïne! Dood aan vijanden! Glorie aan de strijdkrachten!

Lees ook: 

• Vergelijking van F-15 Eagle en F-16 Fighting Falcon: voor- en nadelen van jagers
• Het wapen van de Oekraïense overwinning: anti-tank raketsysteem Stugna-P - de Ork-tanks zullen niet worden overweldigd
• Het wapen van de Oekraïense overwinning: het Aspide luchtafweerraketcomplex
• Alles over het C-RAM Centurion luchtverdedigingssysteem

Als u Oekraïne wilt helpen in de strijd tegen de Russische bezetters, kunt u dat het beste doen door te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.