Tot de soorten wapens die onlangs aan Oekraïne zijn geleverd, behoren Zweedse handbediende antitankgranaatwerpers Carl Gustaf met passende munitie. Vandaag draait het allemaal om dit effectieve wapen.
Voor hun bevoorrading moeten we schatplichtig zijn aan Canada, dat aan onze verdedigers minstens 100 granaatwerpers en 2000 patronen uit zijn arsenaal heeft overgedragen. Gezien de laatste informatie hebben we besloten om de Carl Gustaf-granaatwerpers in meer detail te onderzoeken, omdat het Oekraïense leger dit wapen onlangs de krachtigste Russische T-90M "Breakthrough" -tank heeft vernietigd. De Carl Gustaf granaatwerper is een van de meest populaire granaatwerpers ter wereld, die in dienst is bij bijna 40 landen. Wist je dat de geschiedenis van deze granaatwerper teruggaat tot na de Tweede Wereldoorlog?
Lees ook: Bayraktar TB2 UAV review: wat voor beest is dit?
Carl Gustaf is een naoorlogs wapen tegen gepantserde doelen
1946 jaar. Na de nachtmerrie van oorlog tussen nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie gaat Europa door met de wederopbouw. Het zes jaar durende conflict, dat wordt beschouwd als de bloedigste en meest gruwelijke oorlog in de geschiedenis, deed mensen beseffen dat ze geen herhaling mogen toestaan en zich moeten concentreren op het opbouwen van vrede. Maar wat is de grootste garantie voor vrede in tijden waarin barbaren aan de macht kunnen komen? Wapen. Veel wapens. Zoveel om een ander land ervan te weerhouden zelfs maar aan een mogelijke oorlog te denken.
Daarom begon na een lang conflict, dat defensiebedrijven over de hele wereld veel ervaring opleverde, het werk aan een volledig nieuw wapen. Een voorbeeld van zo'n wapen is de Carl Gustaf granaatwerper (M1-versie), die rond 1946 werd ontwikkeld door de Zweedse ingenieurs Hugo Abramson en Harald Jentzen. Hun productie werd uitgevoerd in de Carl Gustafs Stads Gevärsfaktori-fabriek, wat tot uiting komt in de naam van dit wapen.
Het was niet voor niets dat ik de ervaring van de Tweede Wereldoorlog noemde, want bij het maken van Carl Gustaf werd zeker rekening gehouden met deze onschatbare ervaring van het gebruik van wapens in echte gevechtsomstandigheden. Vooral omdat de Carl Gustaf-granaatwerper werd gemaakt op basis van het 20 mm-antitankkanon Pansarvärnsgevär M/42 van 1940-1942, waarvan de effectiviteit tegen tanks te laag bleek te zijn.
Het Zweedse antwoord op de Bazooka en Panzerschreck is de Carl Gustaf M1
De grootste voordelen? Lage prijs en lichtgewicht, evenals universele munitie. Zo kun je deze Zweedse granaatwerper kort omschrijven.
De 84 mm Carl-Gustaf M1 terugstootloze granaatwerper kwam in 1948 in dienst bij het Zweedse leger als de Grg m/48. Het vervulde dezelfde functie als de Duitse Panzerschreck of de Bazooka van het Amerikaanse leger, maar verschilde aanzienlijk van hen, omdat het in plaats van lopen met gladde loop getrokken vaten gebruikte, waardoor het mogelijk werd om de beginsnelheid van de granaat aanzienlijk te verhogen en een veel groter bereik te bereiken en nauwkeurigheid van het raken van doelen. Ondanks de noodzaak om een speciaal type munitie te gebruiken (zonder vinnen, die worden gebruikt om de vlucht te stabiliseren), verspreidde deze granaatwerper zich over de hele wereld en werd de basis van antitankwapens van veel landen.
De Grg m/48 was ook krachtiger dan de eerder genoemde tegenhangers uit andere landen, omdat het terugstootloze schietsysteem het gebruik van munitie met veel meer drijfgas mogelijk maakte. Dankzij dit bereikte het projectiel dat werd afgevuurd door de granaatwerper Karl Gustav een snelheid van 290 m/s, en niet ongeveer 105 m/s, zoals in de Bazooka- of Panzershrek-granaatwerpers. Dit verbeterde de algehele nauwkeurigheid, maar over het algemeen was het nog steeds moeilijk om het wapen te indrukwekkend te noemen. Toegegeven, in 1964 werd een aangepaste versie van de M2 ontwikkeld, die een verminderd gewicht en lengte kreeg, respectievelijk 14,2 kg en 1,13 meter, maar het schietbereik veranderde niet - 700 meter voor statische doelen en 400 meter voor bewegende doelen.
Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: overzicht van MANPADS Starstreak
Modernisering van Carl-Gustaf-granaatwerpers - van M1 en M2 tot M3 en M4
Op dit moment is de meest voorkomende Carl Gustaf-granaatwerper in dienst de M3-versie, ontwikkeld in 1991, deze kreeg een verminderd gewicht van 14,2 kg tot 8,5 kg en een lengte van 1,13 tot 1,065 meter. Dit maakt het veel gemakkelijker om een vuursnelheid van 6 schoten per minuut te handhaven. Dit werd gedaan door de gesmede stalen loop te dumpen ten gunste van koolstofvezel. Daarnaast werden de externe metalen onderdelen vervangen door kunststoffen en aluminiumlegeringen.
In deze variant kan de granaatwerper verschillende soorten projectielen gebruiken, zoals HE 441 high-explosive, HE 655 cluster, HEAT/751 cluster, HEAT-RAP/551 of HEDP/502 antitankfragmentatie, gebruikt tegen apparatuur, versterkingen en mankracht. Dit verhoogde de capaciteiten van deze Zweedse granaatwerpers aanzienlijk, die nu beter beschermde gepantserde doelen (met een pantserdikte tot 400 mm) op een afstand van maximaal 700 meter (het effectieve bereik van de HEAT 551 op stationaire doelen) konden raken.
Natuurlijk is dit niet zo'n lange afstand vergeleken met systemen als Javelin of Stugna, maar het moet worden opgemerkt dat dit geen ATGM's zijn, maar veel eenvoudigere granaatwerpers zonder geleidingssysteem. Over het algemeen is de meest gebruikelijke munitie voor Carl Gustaf-granaatwerpers ontworpen om doelen te raken, meestal op enkele honderden meters afstand. Meer indrukwekkende projectielen, lasergestuurd met een maximaal bereik tot 2000 m en een effectief bereik tot 1000 m, bestaan echter al lang. Het is ook bekend dat er al wordt gewerkt aan nieuwe, zeer nauwkeurige GMM-granaten (Guided Multipurpose Munition) met een kernkop die bunkers en licht gepantserde doelen kan vernietigen op een afstand van maximaal 2500 km.
Op dit moment is de nieuwste versie van deze granaatwerper de M4-variant, geïntroduceerd in 2014, die dankzij extra koolstofvezel en titanium een nog lager gewicht (6,6 kg) en systeemlengte (950 mm) heeft. Tegelijkertijd verhoogde hij de duurzaamheid van de draagraketten van 500 naar 1000 schoten, ontving hij Picatinny-staven en apparatuur voor het besturen van programmeerbare projectielen. Deze versie heeft Oekraïne echter niet gehaald, omdat Canada alleen toegang had tot de M3.
Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: NLAW - Wat weten we over dit complex?
Wat zijn Carl Gustaf-granaatwerpers?
Het is eigenlijk een vrij eenvoudig wapen, bestaande uit een getrokken loop met daarop een venturi-terugslagonderdrukker, twee voorhandgrepen en een schoudergreep. Het richten wordt uitgevoerd door optische apparatuur met een drievoudige zoomlens met een kijkhoek van 17º. De meest geavanceerde varianten zijn uitgerust met het Zweedse Aimpoint-richtsysteem en vereisen meestal een team van twee personen (shooter en loader) om te gebruiken, hoewel deze wapens ook onafhankelijk kunnen worden gebruikt en vanuit elke positie kunnen vuren. Je moet er echter voor zorgen dat er niemand achter je staat, zelfs niet op 75 m, want door het terugstootloze ontwerp zorgt elk schot voor overmatige druk die mensen direct erachter ernstig kan verwonden.
Dankzij het gebruik van moderne plastic componenten, vooral aan de buitenkant van de loop, is de Carl Gustaf een relatief lichte granaatwerper voor een terugslagloos ontwerp. Natuurlijk is de massa zelf vrij groot in vergelijking met andere moderne anti-tank granaatwerpers die in Europa in gebruik zijn, maar het ontwerp zelf betekent dat het kan worden gebruikt met een zeer breed scala aan munitie.
De aangepaste versie die tegenwoordig in Oekraïne wordt gebruikt, kan bijvoorbeeld werken met 10 verschillende projectielen. Door de gegolfde stalen schaal in de loop van het wapen, worden de projectielen gestabiliseerd tijdens rotatie, in tegenstelling tot pantserdoorborende HEAT-projectielen. De granaatwerper zelf wordt van achteren geladen en het slot opent naar de zijkant. Ondanks een aanzienlijk verschil in basisontwerp in vergelijking met sommige andere granaatwerpers, vervult de Carl-Gustaf vanuit tactisch oogpunt bijna dezelfde rol op het slagveld als lichtere anti-tank granaatwerpers.
Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: Javelin FGM-148 ATGM – genadeloos voor vijandelijke tanks
Welke munitie wordt gebruikt in Carl Gustaf-granaatwerpers?
Het Carl Gustaf-systeem kan een verscheidenheid aan 84 mm-munitie afvuren, waaronder anti-pantser-, anti-structuur-, multi-target-, antipersoneel- en ondersteuningsrondes. HEAT (high-explosive anti-tank) munitie kan tot 400 mm gerold uniform pantser doordringen.
Projectielen met een tandem HEAT-kernkop kunnen tot 500 mm gerold homogeen pantser achter explosief reactief pantser doordringen. De vuursnelheid is ongeveer 6 schoten per minuut. De munitie heeft een effectief bereik tot 400 m tegen tanks en 700 m tegen gebouwen en stationaire doelen. Sommige soorten munitie hebben een raketbooster om het bereik te vergroten tot 1000 m.
Lees ook: "Neptunes" raakte de kruiser "Moskou": alles over deze anti-schip kruisraketten
Uitrusting van Carl Gustaf granaatwerpers
Het vizier is gemonteerd op een Picatinny-rail, waardoor het mogelijk is om verschillende soorten vizieren te gebruiken, waaronder thermische of beeldversterkers die zijn ontworpen voor nachtelijke operaties. Saab ontwierp de Carl-Gustaf M4 voor open compatibiliteit met een reeks intelligente bezienswaardigheden, waardoor het systeem voorop blijft lopen op het gebied van militaire technologische innovatie. Het gebruik van intelligente waarnemingssystemen maakt directe analyse van situatiegegevens mogelijk, waardoor de gebruiker de munitie in wezen kan programmeren om het gewenste effect te bereiken. Deze toekomstige synergie tussen de ronde, het systeem en het individu is een van de volgende cruciale strategische stappen die door het voorwaartse leger moeten worden genomen.
De Carl Gustaf M4 is speciaal ontworpen om gevechtstanks, gepantserde voertuigen, gebouwen en bunkers te vernietigen. Het heeft een effectief schietbereik tot 500 m op gepantserde voertuigen of tanks en 700 m op gebouwen en stationaire doelen. Sommige soorten munitie hebben een raketbooster om het bereik te vergroten tot 1000 m. De CGM4 wordt meestal bediend door een team van twee, inclusief een schutter en een lader.
Hierdoor kunnen ze het brede scala aan gevechtsmissies aan waarmee ze worden geconfronteerd en hebben ze een krachtige oplossing voor elke situatie. Het hebben van één enkel wapen voor alle situaties vergroot hun tactische flexibiliteit en vermindert de hoeveelheid uitrusting die ze bij zich hebben. De CGM4 kan onder belasting worden gedragen, waardoor gebruikers sneller kunnen reageren op bedreigingen en tactisch kunnen handelen wanneer dat nodig is. De interface communiceert precies hoeveel rondes er doorheen zijn afgevuurd, zodat het leger nauwkeurig kan beoordelen wanneer een individueel wapen het einde van zijn levenscyclus heeft bereikt.
Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: het leger waardeerde de Piorun MANPADS . zeer
Technische kenmerken van Carl Gustaf
- Gewicht: 14,2 kg (M2); 8,5 kg (M3); 7,0 kg (M4)
- Lengte: 1,13 m (M2); 1,07 m (M3); 1,0 m (M4)
- Service: 2 personen (schutter en oplader)
- Munitietype: 84 × 246 mm R reactieve cumulatieve granaat
- Kaliber: 84 mm
- Gevechtssnelheid: 6 schoten/min.
- Mondingssnelheid: ~ 310 m/s (FFV65), ~ 290 m/s (FFV551), ~ 240 m/s (FFV502)
- Richtbereik: 250-300 m op een bewegend doel, 500 m (FFV65) en 700 m (FFV551) op een stilstaand doel, tot 1000 m op mankracht in de open lucht, tot 1300 m met een rookgranaat, tot 2300 m met een oplichtende granaat
- Maximaal bereik: 1 m
- Zicht: laserafstandsmeter, PNB.
De Zweedse Carl Gustaf-granaatwerper heeft zich zeer goed bewezen in de omstandigheden van militaire operaties in Oekraïne. Onze verdedigers gebruiken het met succes tegen tanks en pantservoertuigen van de bezetters. Zelfs de nieuwste Russische T-90M "Proryv" "analogovnet" tank kon dit wapen van Zweedse makelij niet weerstaan.
Elk zo nauwkeurig schot, elke uitgeschakelde tank brengt onze overwinning dichterbij. En dat zal ze zeker zijn! Eer aan Oekraïne! Dood aan vijanden!
Als u Oekraïne wilt helpen in de strijd tegen de Russische bezetters, kunt u dat het beste doen door te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.
Lees ook:
- Alles over de M155 777 mm houwitser en het M982 Excalibur geleide projectiel
- Wapens van Oekraïense overwinning: Franse gemotoriseerde kanonnen Caesar
- Het wapen van de Oekraïense overwinning: anti-tank raketsysteem Stugna-P - de Ork-tanks zullen niet worden overweldigd
- Wapens van Oekraïense overwinning: luchtafweerwapens die onze lucht beschermen