Toen astronomen de spectaculaire beelden zagen van de Zuidelijke Ringnevel (NGC 3132), gemaakt door de James Webb-telescoop van NASA, wisten ze dat ze hun ideeën over dit object van het universum zouden moeten herzien. De wetenschappelijke instrumenten van het ruimteobservatorium hielpen bij het onthullen van de geschiedenis van de vorming van een van de helderste en dichtstbijzijnde planetaire nevels.
De Zuidelijke Ringnevel bevindt zich op een afstand van ongeveer 2 lichtjaar van de aarde in het sterrenbeeld Zeilen. Het werd een van de eerste wetenschappelijke doelen van de James Webb Space Telescope en zijn foto werd in juli van dit jaar aan het publiek gepresenteerd. Hoewel dit object eerder werd vastgelegd door de Hubble-telescoop, hadden wetenschappers geen volledig beeld van de geschiedenis van zijn vorming en oorsprong. Voor nu hebben meer gedetailleerde afbeeldingen van Webb het mogelijk gemaakt om deze vraag te verduidelijken.
De Zuidelijke Ringnevel is een planetaire nevel, die ondanks zijn naam niets met planeten te maken heeft, maar een product is van de implosie van een rode reus. Wanneer een ster die iets groter is dan de zon geen waterstofbrandstof meer heeft in zijn kern, verandert hij geleidelijk in een rode reus, die honderden keren groter kan zijn dan de oorspronkelijke grootte van de ster. Terwijl helium en andere elementen opbranden, werpt de rode reus zijn buitenste lagen af, die uiteindelijk een nevel vormen, en verandert in een verkoelende witte dwerg.
In de Hubble-afbeeldingen vormen de uitgeworpen lagen een vrij gladde ringvormige wolk en is de witte dwerg zichtbaar als een klein lichtpuntje in het centrale deel van de ring. Het wordt overschaduwd door een veel helderdere en volledig levende begeleidende ster, die zich op een afstand bevindt die gelijk is aan 1300 afstanden van de zon tot de aarde. De moderne James Webb-telescoop heeft dit object gedetailleerd bekeken met behulp van de Near Infrared Camera (NIRCam), die zeer geschikt is voor het observeren van warmere objecten zoals sterren, en de Mid-Infrared Camera (MIRI), ontworpen om stof te observeren. clusters.
Het waren de resultaten van het werk van MIRI die onmiddellijk de aandacht van wetenschappers trokken. In plaats van één grote en één kleine ster, die bekend waren uit Hubble's waarnemingen, verschenen twee sterren van ongeveer dezelfde grootte. Bovendien bleek de ster, die wetenschappers als een witte dwerg beschouwden, onverwachts rood te zijn. Wetenschappers realiseerden zich dat er een koude stofcluster rond de witte dwerg moet zijn, maar de eens zo beroemde begeleidende ster is te ver weg voor de witte dwerg om er enige invloed op uit te oefenen. Wetenschappers gaan ervan uit dat er nog een kleine ster in de buurt van de witte dwerg draait, die nog niet te zien is. Zij is het die stof uitstoot, waarvan clusters worden waargenomen in de buurt van de witte dwerg.
Zo veranderde het tweesterrensysteem in een driesterrensysteem, maar daar hielden de verrassingen niet op. Nadere studie van de gegevens van het ruimteobservatorium maakte het mogelijk om aan te nemen dat er nog minstens één ster in het systeem is, maar hoogstwaarschijnlijk zijn er meer. Een van de voor de telescoop onzichtbare sterren bevindt zich waarschijnlijk achter een stofwolk in de buurt van de witte dwerg. Wetenschappers waren ook geïnteresseerd in verschillende spiraalstructuren die afwijken van het centrum van de nevel en waarschijnlijk zijn gevormd als gevolg van de zwaartekrachtinteracties van de ster die de nevel vormde met andere nabije objecten.
Wetenschappers zijn van mening dat verdere studie van de Zuidelijke Ringnevel zal helpen om het vormingsproces van dit object te reproduceren en om beter te begrijpen hoe planetaire nevels worden gevormd. Dit zal op zijn beurt helpen om te begrijpen welke rol planetaire nevels spelen in het proces van materiaalvorming voor toekomstige planeten.
U kunt Oekraïne helpen vechten tegen de Russische indringers. De beste manier om dit te doen is door geld te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.
Ook interessant: