In de Europese Unie is maandag de zogenaamde recht op reparatie-wet in werking getreden. In alle 27 EU-landen moeten fabrikanten voorwaarden stellen voor de reparatie van apparatuur binnen tien jaar vanaf de start van de verkoop. De wet verplicht om apparatuur te voorzien van gedetailleerde instructies voor reparatie en om componenten uit te geven voor het vervangen van defecte onderdelen in een volume dat voldoende is voor reparatie. Van de elektronica waren televisies de eersten die het recht op dergelijke reparaties kregen.
Naast televisies zijn koelkasten, wasmachines en haardrogers in de EU tien jaar lang beschermd door het recht op reparatie. In de volgende fase van de ontwikkeling van de wet op het recht op reparatie, belooft de lijst met producten smartphones, laptops en andere kleine elektronica te bevatten. Elk jaar wordt er gemiddeld zo'n 16 kg e-waste per Europeaan gegenereerd, waarvan niet meer dan 40% wordt gerecycled. De wet op het recht op reparatie kan de hoeveelheid afval verminderen en geld besparen op de aanschaf van nieuwe apparatuur.
Waarom heeft de EU deze wet nodig?
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, hebben de meeste Europeanen geen extra geld om huishoudelijke apparaten te vervangen nadat de garantieperiode is verstreken. Bovendien gaf het uitvallen van de apparatuur kort na het einde van de garantie zelfs aanleiding tot een complottheorie over de samenzwering van fabrikanten om apparatuur met geplande veroudering vrij te geven. De Right to Repair Act moet een einde maken aan deze geruchten en consumenten en fabrikanten stimuleren om producten met een lange levensduur te kiezen en te produceren.
Ook dwingt de wet fabrikanten om het ontwerp van goederen zodanig te wijzigen dat demontage voor verwijdering wordt uitgevoerd met eenvoudig gereedschap zonder het gebruik van speciale technieken. Het is duidelijk dat dit de benadering van de productie van apparaten met lijm zou moeten veranderen.
Sommige Europese landen hebben al soortgelijke wetten op staatsniveau ingevoerd of voeren deze in. Zo is er in Frankrijk sinds XNUMX januari een soortgelijke wet van kracht, waardoor het bedrijf al gedwongen is te verhuizen Apple. In Zweden wordt een andere aanpak toegepast: de belasting op onderdelen voor reparatie en reparatiewerkzaamheden is in het land verlaagd. In de VS wordt op het niveau van de afzonderlijke staten een soortgelijk initiatief genomen, maar op federaal niveau zijn er nog geen ontwikkelingen.
We hopen dat de Oekraïense wetgevers zullen nadenken over zo'n nuttig initiatief.
Lees ook: