Een halve man voor een hond: recensie van de film "Finch"

Drama is niet zo moeilijk. Zoals George Lucas ooit zei: wurg een kitten en je publiek huilt al. Er is niets gemakkelijker dan het publiek verdrietig te maken, en honderden filmmakers hebben bekende emotionele hefbomen gebruikt om met onze gevoelens te spelen. Om deze reden zijn er zoveel films over honden in de wereld, die meestal sterven. En het zou voor mij heel gemakkelijk zijn om regisseur Miguel Sapochnyk van dergelijke manipulatie te beschuldigen, maar ik wil niet beschuldigen. Sinds kort ruzie hebben gemaakt nieuwe serie van Apple TV+, ik ben terug om de inhoud van deze service opnieuw te bekijken, maar met een heel andere toon. Als ik bijna "Invasion" het slechtste serviceproject zou noemen, vertel ik je vandaag wat "Vink" - een van de beste.

Miguel Sapochnyk is een relatief onbekende regisseur. Zijn belangrijkste werken waren "The Assassins" in 2010 en talloze afleveringen van series, en iconische zoals "Game of Thrones", "Altered Carbon", "True Detective" en anderen. De Emmy-eigenaar weet mensen aan hun tv-scherm gekluisterd te houden, dus het is geen verrassing dat ik tijdens de twee uur van Finch bang was om zelfs maar met mijn ogen te knipperen. Een indrukwekkende prestatie inderdaad, als je bedenkt dat de finale na de eerste 20 minuten voorspelbaar was!

Wat is "Finch"? Dit is een fantastisch drama over de aarde van de toekomst, die zonder ozonlaag werd achtergelaten en veranderde in een post-apocalyptische woestijn. Met Tom Hanks en Caleb Landry Jones in de hoofdrollen, hoewel je de laatste niet zult zien omdat hij een robot speelt.

We weten allemaal hoe goed Hanks is als een eenzame overlevende die tegen zichzelf praat en bevriend raakt met levenloze objecten. Zo'n maestro heeft geen anderen nodig om het verhaal te vertellen.

Het verhaal hier gaat echter helemaal niet over Finch Weinberg, in tegenstelling tot de titel. Zijn hond staat centraal in het verhaal. Helemaal alleen gelaten, stelde de eenzame wetenschapper zichzelf de taak om te zorgen voor een bevredigende toekomst voor zijn huisdier, wat er ook gebeurt. En toen hij zich realiseerde dat er niet veel meer te leven was, besloot Finch een humanoïde robot te verzamelen die een nieuwe eigenaar voor de hond zou worden.

Blijkbaar hangt het succes van zo'n relatie sterk af van je houding ten opzichte van honden, en als het idee dat een dier de betekenis kan zijn van het hele leven van één persoon je waanvoorstellingen lijkt, dan is de film waarschijnlijk niets voor jou. Dit is geen filantropische film: de wereld van de toekomst, vertellen scenarioschrijvers Craig Luck en Ivor Powell, is niet gedoemd door een zonnevlam, maar door mensen die, in plaats van samen te komen en iets te doen, besloten zelfmoord te plegen. Dit is geen foto die je doet geloven in een mooie toekomst. Er zijn geen helden met goede bedoelingen en wetenschappers die zichzelf opofferen om de soort te redden. Slechts één man, zijn hond en... een robot.

Ik geef toe, ik hou van verhalen over robots, en ook de schrijvers waren duidelijk geïnspireerd door vele iconische werken over dit onderwerp. Finch zelf leende van Isaac Asimov de drie wetten van robotica en voegde er de vierde aan toe - wat er ook gebeurt, red de hond. Dit is waar de film meteen mijn goedkeuring won als hondenliefhebber en sci-fi-liefhebber.

Lees ook: Zwaartekracht van wereldschaal. Recensie van de tv-serie "Invasion"

Natuurlijk zullen maar weinig mensen Hanks kunnen overtreffen, maar zijn robot, die later de naam "Jeff" krijgt, is een aparte, niet minder heldere ster. In de afgelopen tien jaar hebben de films (en het project werd oorspronkelijk geproduceerd voor het grote scherm) veel indrukwekkende robots gezien, van Chappie uit "Chappie the Robot" tot de Android uit de film "Out of the Machine". Ik kan met vertrouwen zeggen dat Jeff van "Finch" klaar is om zijn plaats naast hen in te nemen. Allereerst dankzij de uitstekende computergraphics, die ons soms doen vergeten dat we met CGI te maken hebben. Men kan echter niet anders dan het werk van Caleb Landry Jones opmerken, die de AI perfect portretteerde, die met de minuut menselijker wordt.

"Finch" is sciencefiction, maar met een twist. Robots, AI, rampen - veel ervan zijn heel goed mogelijk, maar de scenarioschrijvers leggen geen nadruk op realisme. Integendeel: het is vooral een emotioneel verhaal over een eenzame man en zijn hond. Later - over de robot en overleven in de wereld van "Mad Max". Als fan van sciencefiction had ik meteen een aantal vragen over de wereld van de film en hoe die werkt, maar ik besloot ze niet in het bijzonder te stellen, want nogmaals, cinema gaat niet over hoe dingen werken. Als je begint te graven, zullen er onmiddellijk verschillende logische inconsistenties naar voren komen.

Afgezien van een nogal flagrante bewerkingsfout, is "Finch" praktisch perfect in termen van tempo en duur. Niet bang om veel bekende clichés te gebruiken, vermeed de regisseur echter vele anderen die de indruk zeker zouden bederven. Het is een one-liner, zonder afleiding of valse pogingen om spanning toe te voegen aan een nogal somber verhaal. En deze film is moeilijk. Ondanks de leeftijdsclassificatie van 12+ raakt het de zintuigen vanaf de eerste minuut en laat het niet meer los tot het einde. Het is niet gemakkelijk om naar te kijken, maar je wilt ook niet wegkijken. Ik hield me zo goed mogelijk vast, maar mijn vrouw jammerde non-stop. Ondanks alle catastrofale situatie van de hoofdpersonen bleek "Finch" echter levensbevestigend te zijn. In die zin combineert hij de moderne trend van sciencefiction om een ​​sombere toekomst te verbeelden en de meer optimistische kijk op klassieke sciencefictionschrijvers.

Lees ook: Herinnering aan de onbezongen helden uit de geschiedenis van videogames. Review van de miniserie "Record" (High Score)

vonnis

De herfst leek erg druk te zijn voor abonnees Apple TV+ en fans van sciencefiction. "Foundation", "Invasion" en nu "Finch" - we werden letterlijk gebombardeerd met dure en mooie projecten over aliens en robots. Elk van de releases is technisch onberispelijk, maar geen van hen heeft me niet aan het scherm gebonden en me doen meevoelen met de personages. "Finch" is een van de meest memorabele films van het jaar en een ander succesvol voordeel van de legendarische Tom Hanks.