De Far Cry-serie verdeelt gamers op vrijwel dezelfde manier als Assassin's Creed, de andere franchise Ubisoft. De formule was ook geliefd bij miljoenen mensen, maar dit betekent niet dat anderen zich niet ergeren aan hoe weinig er van onderdeel tot onderdeel verandert. Far Cry 3 was een meesterwerk van het narratieve shootergenre, maar het vierde deel bracht weinig eigens. Wat vertegenwoordigt het op zichzelf? Far Cry 5?
Ik denk dat de formule van Far Cry 3 bijna perfect is voor een dergelijk spel. Dan Ubisoft creëerde een verbluffende open wereld en vond een uitstekende balans tussen plot en volledige vrijheid. Ons werd aangeboden om het op te nemen tegen een van de slimste schurken in de geschiedenis van videogames, het hele eiland te jagen en te bevrijden. Ongeveer hetzelfde gebeurde in Far Cry 4. Wat betreft het vijfde deel blijft hier veel herkenbaar, maar ik kan niet zeggen dat het gewoon dezelfde Far Cry 5 is, maar dan met nieuwe karakters.
Net als voorheen staat het verhaal centraal in Far Cry 5. Deze keer besloten de ontwikkelaars een riskant pad te bewandelen en geen exotische eilandstaten uit te vinden, maar ons naar de moderne VS te verplaatsen, naar de staat Montana. Hier, te midden van idyllische meren en bergen, woedt een echte hel: sekteleden, tot de tanden bewapend, hebben steden en nederzettingen veroverd. Hun leider Joseph Sid noemt zichzelf de Vader en gelooft dat het leven op aarde binnenkort ten einde zal komen.
De vader is een andere slimme slechterik uit de serie, die de vergelijking waard is met 'sterren' als Vaas en Pagan Min uit de vorige delen. Maar hij is niet de enige. De enorme kaart van Far Cry 5 is verdeeld in drie regio's, die elk onder controle staan van de vertrouwde Vader. We hebben het over de broer van Jacob Syd en de halfzus van Faith Syd. Niet alleen het aantal antagonisten is toegenomen, maar ook personages in het algemeen: als een volwaardige RPG is Far Cry 5 tot de rand gevuld met allerlei helden die je kunt ontmoeten en bevriend kunt raken. Er zijn nog nooit zoveel personages in een game uit de serie geweest - hun aantal is werkelijk indrukwekkend. Bovendien: veel mensen kunnen worden ‘gerekruteerd’ en tot partners worden gemaakt. Bevrijd iemand en hij zal je helpen een basis te veroveren of een missie te voltooien. De assistenten zijn heel verschillend: van een piloot en een boogschutter tot een hond genaamd Boomer en een beer genaamd Cheeseburger.
Zie ook: Assassin's Creed: Origins recensie - Het oude Egypte, nieuwe ideeën
Far Cry 5 is gebouwd op contrasten, zoals altijd. Aan de ene kant is dit een plotspel dat veel actuele sociaal-politieke kwesties raakt en vertelt over menselijke tragedies en offers. Aan de andere kant is het de ‘grappenfabriek’, zoals dat in de studio zelf liefkozend wordt genoemd. Dit is de complete chaos van de wereld, die zijn eigen leven leidt; dit zijn de onvoorspelbare resultaten van het kruisen van een natuurkunde-engine, AI, fauna, enzovoort. Soms laat zelfs het verhaal een serieuze toon achter en raakt het een belachelijke of regelrechte parodie: we ontmoeten bijvoorbeeld een gekke wetenschapper die ons een futuristisch kanon zal geven, en we zullen een missie voltooien om het compromitterende materiaal terug te geven aan een bepaalde president.
Maar de ziel van Far Cry 5 is de gameplay. Ondanks talloze veranderingen en innovaties blijft de game dezelfde shooter in een open wereld. Dit betekent dat fans van het genre tevreden zullen zijn en dat sceptici waarschijnlijk niet van gedachten zullen veranderen. De succesvolle formule blijft hetzelfde: creëer chaos, dood reptielen op welke manier dan ook en, belangrijker nog, overleef. Desondanks zie ik geen opvallende overeenkomsten meer met de voorgaande delen. Far Cry 3 en Far Cry 4 waren goede games, maar ze hadden te veel vergelijkbare elementen, zelfs qua interface en geluiden. Far Cry 5 voelt totaal anders aan.
Dit heeft zowel te maken met de nieuwe locatie als met innovaties. Het crafting-systeem heeft veranderingen ondergaan - verlangen is nu veel minder belangrijk. Ja, dierenhuiden kunnen worden verkocht, maar dat is alles. En als je meer ruimte wilt voor pijlen of wapens, hoef je alleen maar punten te verdienen door missies te voltooien en speciale tests te doorstaan. Extra missies lijken niet meer op elkaar en lijken erg divers. En het systeem van zendmasten is volledig verdwenen! Ja, nu hoef je geen hoge gebouwen te beklimmen om de kaart te openen en nieuwe missies te vinden - hiervoor hoef je alleen maar de wereld te verkennen, zoals in een RPG. Verbazingwekkend! Hoewel je nog steeds een paar torens moet beklimmen, is het een traditie.
Er is veel tijd verstreken sinds de release van het vorige deel, en dat voel je. Far Cry 5 is een compleet nieuw spel, zonder enige ontleningen aan zijn voorgangers, zoals bij Far Cry Primal.
Verbeteringen hadden ook invloed op de graphics, die veel beter werden. De Dunia-engine was altijd goed, maar Far Cry 4 voelde nog steeds de beperkingen van de vorige generatie consoles. Zoiets bestaat niet in Far Cry 5: de game ziet er geweldig uit - je kunt gewoon niet anders zeggen. De makers hebben een bijna fotorealistische weergave van de natuur van Montana gerealiseerd: ik kan me nauwelijks een realistischer en "levendiger" karakter herinneren dan hier. Tegelijkertijd hadden de grafische verbeteringen op geen enkele manier invloed op de optimalisatie: hoewel de game verbeteringen kreeg voor de krachtige PS4 Pro en Xbox One X, werkt hij nog steeds zonder de minste klachten, zelfs op zwakkere oudere modellen.
Het geluid is ook uitstekend, beginnend met muziek (je kunt alles op de radio horen - van christelijke rock tot The Black Keys) en eindigend met uitstekend acteerwerk. En zelfs als de antagonist deze keer niet werd ingesproken door de grote Troy Baker, maar door de minder bekende Canadese acteur Gregory Bryk, neemt dit niet weg dat de acteurs zowel de hoofd- als de bijrollen speelden (ik zou vooral willen benadrukken het uitstekende werk van de actrice die de rol van Sheriff's Assistant Hudson speelde) werden perfect geselecteerd.
Zie ook: Shadow of the Colossus recensie – Klassiek in een nieuw jasje
Je kunt de wisselvalligheden van de plot lange tijd bespreken en de grafische engine prijzen - maar is het het waard? Het belangrijkste dat Far Cry 5 heeft geërfd van zijn voorgangers is de ventilator. Zoals Satoru Iwata zei: videogames zijn in de eerste plaats gemaakt om te entertainen, en dat is alles Ubisoft het pakte briljant uit. Het houdt de speler niet tegen en probeert niet de illusie van nuchter realisme te creëren - nee, alles wordt gedaan zodat we zo snel mogelijk zoveel mogelijk vrijheid krijgen. Alleen wij beslissen waar hij heen gaat en met wie hij te maken krijgt. Krachtige wapens vereisen geen lange sleur - al na tien uur zal de assistent van de sheriff (wat wij zijn) tot zijn beschikking hebben een enorm arsenaal aan machinegeweren, vlammenwerpers, machinepistolen, granaatwerpers, pistolen, schoppen, knuppels, bogen en zelfs katapulten.
Elke basis vereist een andere aanpak: je kunt onzichtbaar zijn door lichamen te verbergen en alarmen uit te schakelen, of je kunt een granaatwerper nemen en de rol van Rambo uitproberen. Dit is het mooie van de hele serie, en het zou heiligschennis zijn om in dit opzicht iets te veranderen. De beruchte vrijheid geldt ook voor het mogelijke entertainment binnen het spel: de speler kan niet alleen op de grond vechten, maar ook de "Mad Max"-modus inschakelen, achter het stuur kruipen van een vrachtwagen uitgerust met machinegeweren, of zelfs naar verover het luchtruim aan het roer van een gevechtsvliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog. De ontwikkelaars hebben heel hun best gedaan om elke missie te diversifiëren, zodat er geen gevoel van sleur ontstond. Meestal lukte dat.
Van de vorige titels heeft Far Cry 5 niet alleen positieve punten, maar ook enkele negatieve punten: de 'narcotische slaap'-modus waar de ontwikkelaars de voorkeur aan geven, wanneer de held wordt geïnfecteerd met een soort onzin en wordt gestuurd om te vechten met hallucinaties, keert terug - tot mijn grote ongenoegen. Natuurlijk is de fysica-engine nog steeds net zo onvoorspelbaar en belachelijk, wat zowel tot saaie gevolgen als tot dodelijke slachtoffers leidt, waardoor je een groot deel opnieuw moet spelen. De game was ook niet zonder bugs, hoewel er verrassend weinig waren, gezien de omvang. Een paar keer moest ik opnieuw opstarten vanaf het laatste checkpoint, maar aangezien Far Cry 5 heel vaak opslaat, was dit geen probleem. De rest is een verrassend soepel spel. Ja, de dagen van Assassin's Creed Unity zijn voorbij.
Op dezelfde manier kun je bedanken Ubisoft voor het feit dat het bedrijf niet het pad van EA volgde en geen lootboxes in de game opnam. Ja, er zijn microtransacties in het spel, maar deze zijn puur cosmetisch en kunnen worden genegeerd. Ongeveer hetzelfde was het geval in Assassin's Creed Origins - hoewel het voor ons onaangenaam is om zoiets in een verhaalspel te zien, is het simpelweg onmogelijk om zo'n enorme inkomstenbron in 2018 volledig te vermijden.
Het is belangrijk om de toevoeging van de Arcade-modus op te merken - een modus waarmee je je eigen kaarten en missies kunt maken met behulp van middelen uit verschillende games, waaronder Far Cry 4, Far Cry Primal, Watch Dogs, Assassin's Creed IV: Black Flag en Assassin's Creed : Eenheid. Dankzij de Far Cry 5-modus wil je de verhaalcampagne na 30 uur spelen niet meer uitstellen.
Zie ook: Recensie van Kirby Star Allies – Alles wat geniaal is, is eenvoudig?
vonnis
Er kan veel worden gezegd over Far Cry 5, maar in wezen is de game wat we hadden verwacht: het is allemaal dezelfde Far Cry, alleen beter, groter en mooier. Zonder de favoriete elementen van de vorige delen te vernietigen, hebben de ontwikkelaars iets heel nieuws, fris en levends gecreëerd. De staat Montana lijkt echt, net als de mensen die er wonen. Omdat de studio had geleerd van fouten uit het verleden, had hij geen haast om de game uit te brengen, waarbij uiteraard bugs werden geëlimineerd en alles in gedachten werd gehouden. Je voelt het: in tegenstelling tot veel moderne titels valt Far Cry 5 op voltooid spel Je hebt geen DLC nodig om de motivaties of geschiedenis van de personages te begrijpen, en enorme hoeveelheden inhoud zijn niet in stukken gehakt om afzonderlijk te worden verkocht.
Far Cry 5 is misschien geen perfecte game, maar voor degenen die verlangden naar coole verhaalschieters met een enorme open wereld, zal het vinden van iets beters problematisch zijn.