Met behulp van kunstmatige intelligentie (AI) verkende een internationaal onderzoeksteam onder leiding van ETH Zürich de permanent in de schaduw gestelde gebieden van de maan. De informatie die ze ontvangen over de oppervlakte-eigenschappen van de regio zal helpen bij het bepalen van geschikte locaties voor toekomstige maanmissies.
In 1972 landden de laatste mensen op de maan. Daarna werd het Apollo-programma beëindigd. Maar de belangstelling voor de maan is nieuw leven ingeblazen. Sinds China in 2020 een robot heeft geland en zijn vlag heeft gehesen aan de andere kant van de maan, is NASA van plan zijn Artemis-programma nabij de zuidpool van de maan te laten landen, waarschijnlijk tussen 2025 en 2028. Astronauten zullen hun onderzoek dan op dit gebied richten.
Het zuidpoolgebied is aantrekkelijk omdat, vanwege de axiale helling van de maan, de zon dicht bij de horizon staat, en ondergedompelde inslagkraters nooit zonlicht zien en in eeuwige schaduw zijn. Daarom is het in deze schaduwrijke gebieden ongelooflijk koud - zelfs kouder dan op het oppervlak van Pluto, met temperaturen van -170 ° tot -240 ° C. Bij hogere temperaturen sublimeert ijs en verandert het zeer snel in gas in het vacuüm van de ruimte. Maar met zo'n extreme kou kunnen waterdamp en andere vluchtige stoffen vast komen te zitten of bevroren worden in of zelfs op de maanbodem.
Deze mogelijkheid van de aanwezigheid van ijs maakt deze beschaduwde kraters intrigerende plekken om te bestuderen. IJs zou niet alleen aanwijzingen kunnen geven over hoe water is geïntegreerd in het aarde-maansysteem, het kan ook een belangrijke hulpbron blijken te zijn voor toekomstige astronauten om te gebruiken voor consumptie, stralingsbescherming of raketbrandstof.
We weten heel weinig over het zuidpoolgebied van de maan. Maar nu is een internationaal team van onderzoekers erin geslaagd enig licht te werpen door een methode te ontwikkelen waarmee we deze regio beter kunnen begrijpen. De hoofdauteur is Valentin Bikel, een onderzoeker bij de afdeling Glaciologie.
Het team gebruikte beelden van de Lunar Reconnaissance Orbiter-camera, die al meer dan tien jaar het oppervlak van de maan documenteert. Deze camera pikt fotonen op die weerkaatsen tegen de nabijgelegen bergen en kraterwanden in schaduwrijke gebieden. Nu is het team er met behulp van AI in geslaagd om deze gegevens zo effectief te gebruiken dat deze donkere gebieden zichtbaar zijn geworden. Na analyse van hun beelden, stelde het team vast dat waterijs niet zichtbaar is in deze schaduwgebieden van de maan, hoewel het bestaan ervan door andere instrumenten is bewezen. Bickel zegt: "Er is geen bewijs van puur oppervlakte-ijs in de beschaduwde gebieden, wat betekent dat ijs moet worden gemengd met maangrond of onder het oppervlak moet liggen."
De resultaten die in het nieuwe artikel worden gepubliceerd, maken deel uit van een uitgebreide studie van potentiële Artemis-landingsplaatsen en verkenningsopties voor het maanoppervlak, uitgevoerd door het Centre for Lunar Research and Science and Development of the Moon LPI-JSC. Op dit moment heeft het team meer dan een half dozijn potentiële landingsplaatsen voor Artemis-missies bestudeerd. Deze nieuwe onderzoeksresultaten zullen een nauwkeurige planning van routes naar en door permanent beschaduwde gebieden mogelijk maken, waardoor de risico's waaraan Artemis-astronauten en onderzoeksrobots worden blootgesteld aanzienlijk worden verminderd. Met de nieuwe beelden kunnen astronauten zich richten op specifieke locaties om monsters te nemen en de verdeling van het ijs te beoordelen.
U kunt Oekraïne helpen vechten tegen de Russische indringers, de beste manier om dit te doen is door geld te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.
Ook interessant:
Laat een reactie achter