Astronomen gebruiken een techniek die zwaartekrachtlens wordt genoemd om sterrenstelsels en andere hemellichamen te bestuderen die te ver weg zijn om direct te kunnen worden waargenomen. Zwaartekrachtlensvorming treedt op wanneer het licht dat wordt uitgestraald door een ver sterrenstelsel wordt versterkt door de sterke zwaartekracht van een ander sterrenstelsel direct ervoor. Gravitatielenzen produceren meerdere, uitgerekte en heldere beelden van het achtergrondstelsel.
Zonder zwaartekrachtlenzen zou het onmogelijk zijn om het vergrote sterrenstelsel te bestuderen. Een van de grootste uitdagingen voor astronomen bij het gebruik van gravitatielenzen om verre sterrenstelsels te bestuderen, is het reconstrueren van hoe een ver sterrenstelsel er in werkelijkheid uitziet aan de hand van de vreemde vormen die door gravitatielenzen worden gecreëerd. De Hubble-ruimtetelescoop ontdekte een melkwegstelsel met een zeer vreemde vorm bij het analyseren van quasars in de kernen van actieve sterrenstelsels.
Astronomen ontdekt een paar heldere en lineaire objecten die spiegelbeelden van elkaar lijken te zijn en een ander vreemd object in de buurt. Mysterieuze objecten hebben astronomen verbijsterd, die jarenlang hebben geprobeerd vast te stellen wat ze zien. Experts op het gebied van zwaartekrachtlenzen hielpen bij het bepalen dat alle drie de objecten vervormde beelden waren van hetzelfde verre sterrenstelsel.
Hoewel wetenschappers verrast waren om een ver sterrenstelsel te ontdekken, was het nog verrassender dat de lineaire objecten exacte kopieën van elkaar waren. Dit is een zeldzaam fenomeen dat verband houdt met de exacte uitlijning van het achtergrondstelsel en de lenscluster ervoor. Het object omvat een paar galactische uitstulpingen, een met sterren gevuld centraal deel van de melkweg en drie bijna parallelle gespleten banen.
De lijnobjecten zijn uitgerekte beelden met gravitatielenzen van een ver sterrenstelsel op meer dan 11 miljard lichtjaar afstand van de aarde. De immense zwaartekracht van het niet-gecatalogiseerde cluster van melkwegstelsels op de voorgrond vervormde de ruimte, wat resulteerde in een vergroot, uitgerekt en helder beeld van het verre melkwegstelsel erachter. Het fenomeen deed zich voor omdat het sterrenstelsel op de achtergrond zich in het flikkerende weefsel van ruimte-tijd bevindt. Astronomen zeggen dat de rimpelingen het gebied zijn met de grootste vergroting, veroorzaakt door de zwaartekracht van donkere materie.
Lees ook:
Laat een reactie achter