Hoe de videogame-industrie ook verandert, er zullen altijd JRPG's zijn die afhankelijk zijn van een formule die decennia geleden is vastgelegd. Bijvoorbeeld Megami Tensei, dat al sinds 1987 bestaat. Dit is een monumentale franchise die zowel IP's zoals Persona als hoofdgames omvat - Shin Megami Tensei, Shin Megami Tensei III: Nocturne, Shin Megami Tensei IV en, in feite, het vijfde deel, waar we het vandaag over hebben.
Hoewel Persona een uitloper is van Megami Tensei, is het nu - vooral in het Westen - al lang een prominenter merk dan zijn voorloper. Het is duidelijk waarom: meer aangepast aan het westerse publiek, gekenmerkt door gedenkwaardige verhalen, ze zijn veel begrijpelijker voor onze koper. Ik heb zelf al enthousiast gereageerd op Persona 5 Royal, en nu is het tijd om kennis te maken met Shin Megami Tensei V.
Ik verberg mijn favorieten niet - ik zit in het Persona-team. De unieke verhalen, interessante stijl en levendige gameplay lijken mij een prachtige mix van moderne ideeën en een klassieke formule. Maar haar vader in de persoon van Shin Megami Tensei V houdt het liever bij conservatieve ideeën. Het is somberder en er zijn hier geen elementen van een sociale simulator. Maar ik zal proberen niet meer te vergelijken: nu en iedereen bespreekt Shin Megami Tensei in de context van "Persona", wat onlogisch is, omdat deze spellen anders zijn.
Lees ook: Persona 5 Royal Review – Perfectie kent geen limiet
Shin Megami Tensei V is in de eerste plaats een RPG. Het is complex op de oude manier, ongehaast en veeleisend op de oude manier. Ooit een JRPG gespeeld? Nou, bijvoorbeeld modern als Dragon Quest XI S: Echo's van een ongrijpbaar tijdperk. Denk je dat er een langzaam tempo is en een hoop sleur? Hoe het ook zij: dit zijn kinderspelletjes vergeleken met de held van ons verhaal. Dit is de eerste waarschuwing voor degenen die klagen over het gebrek aan tijd: als je je tijd op prijs stelt, moet je Shin Megami Tensei V nu niet starten. Ze zal een groot deel van je tijd opslokken zonder zelfs maar te proberen er spijt van te krijgen. Maar er is één groot pluspunt: we hebben het over de exclusieve Nintendo Switch — de eeuwige vriend van hardwerkende mensen. Je kunt er zowel in de metro als in bed mee grinden voordat je naar bed gaat. En vele andere plaatsen. Dit betekent niet dat het spel minder griezelig zal zijn, maar soms is er niets beters op een leeg ochtendhoofd dan demonen hacken, mentaal de hoofden van hun afschuwelijke collega's tekenend.
De screenshots en beschrijving geven een bekend beeld van een typische JRPG, maar deze serie heeft enkele unieke eigenschappen. Bijvoorbeeld (hallo Persona, ik heb beloofd je niet te noemen...), tijdens het gevecht kun je een time-out nemen en met de demonen praten. Een goede spreker kan een tegenstander rekruteren. En dus kun je bij iedereen zijn - dit soort demonische Pokemon voor volwassenen. De mechanica is bekend, maar SMT deed het beter, zonder het element van waarzeggerij zoals voorheen. Maar een reptiel overhalen om een overloper te worden, is niet zo eenvoudig: je moet niet alleen het type temperament raden, maar ook de Engelse taal kennen, omdat de nieuwigheid niet gelokaliseerd is. Maar fans van het genre zijn er niet aan gewend.
Het verzamelen van onreine dieren is de sleutel tot succes. Je kunt gewoon niet zonder. Elk reptiel heeft zijn eigen zwakte, en hoe onheiliger je in je verzameling hebt, hoe groter de kans dat je slaagt. Hier kun je niet iemand alleen pompen en zo het hele spel doorlopen.
Lees ook: Animal Crossing New Horizons: Happy Home Paradise Review - Het is tijd om terug te gaan
Volgens veel indicatoren is Shin Megami Tensei V niet alleen op hetzelfde niveau, maar beter dan zowel de voorgangers van de serie als zijn spin-offs. Dit geldt ook voor het vechtspel, dat alle liefhebbers van langzame turn-based gevechten zal plezieren. Maar een RPG zonder een goed verhaal zal niet opvallen, en dit is waar SMT veel tekortschiet. Ze presenteert haar plot onhandig en schokkerig, en de kat huilde om het verhaal zelf. Meestal voert de speler dezelfde boodschappen uit van mensen die helemaal niet in het geheugen blijven. Je zult niet voor ze willen sterven - je zult ze niet eens herkennen. Het spel dat niet genoemd kan worden is compleet anders. Als daar elk personage aandacht krijgt en sterke emoties oproept, vervangt hier de ene anime-dwaas de andere. Mechanisch gezien draait het bij Shin Megami Tensei V om kracht. Het is schattig voor dit genre, en ik wil naar de muziek luisteren, zelfs nadat het is gespeeld, maar ik heb nooit een meeslepend plot gevonden. Geen plot - geen motivatie. En in een game met tientallen uren aan content is motivatie wel nodig.
Lees ook: Metroid Dread Review - Nintendo's volwassen kant
Net als veel andere JRPG's, Shin Megami Tensei V niet erg vriendelijk voor nieuwkomers. Het ingewikkelde verhaal en het langzame vechtsysteem schrikken misschien niet-ingewijden af, maar fans van het genre en de serie zullen verrukt zijn. SMT heeft er nog nooit zo goed uitgezien en geklonken.
Laat een reactie achter