De lijn van Nokia-smartphones onder het beschermheerschap van HMD Global blijft zich ontwikkelen. Afgaande op de huidige stand van zaken ligt de focus van de Finnen vooral op het populaire budgetsegment. Voor zover bekend zitten er nogal wat spelers in. Hier ben je Xiaomi, Huawei met eer, en zelfs Samsung de laatste tijd maken ze goede budgetten. Vandaag zullen we het hebben over Nokia 4.2, en tegelijkertijd zullen we ontdekken welke argumenten kunnen worden aangevoerd ten gunste van Nokia-toestellen in het algemeen.
Smartphone in Oekraïne Nokia 4.2 gepresenteerd in een configuratie met 3 GB operationeel en 32 GB permanent, met NFC. In andere markten is het toestel mogelijk verkrijgbaar in een 2/16 GB-versie en is een versie zonder module mogelijk NFC.
Wat de prijs betreft, is het aanbevolen lokale prijskaartje voor de smartphone 4999 hryvnia's (of dichtbij $193). Hierdoor wordt het apparaat automatisch in een rij geplaatst met bijvoorbeeld Eer 10 Lite, Huawei Y7 2019 en de hele plaatser Xiaomi.
Nokia 4.2 wordt geleverd in een platte kartonnen doos met een enigszins nostalgisch merkdesign. Binnenin worden we begroet door de gadget die we bespreken, een voedingsadapter (5V/1A), een USB/microUSB-kabel, een sleutel voor het verwijderen van de simkaartsleuf en verschillende documenten die ons weinig interesseren.
Het is natuurlijk moeilijk om de Nokia 4.2 uniek en uniek te noemen. Maar de ontwerpers hadden waarschijnlijk ook niet zo'n doel. De smartphone voldoet simpelweg aan de trends van dit jaar.
Maar aan de achterkant zijn alle elementen gecentreerd. Het is maar goed dat in ieder geval geen gebruik is gemaakt van de banale plaatsing van het camerablok (in de linkerbovenhoek). Zoals je kunt zien, zijn er ook geen verloopkleuren of spectaculaire overlopen van de achteromslag.
De kleur van mijn sample heet Pink Sand of zandroze. Voor meisjes, dat is het, denk ik. De tweede mogelijke kleur is klassiek zwart.
De body bestaat uit glas en kunststof. Alleen het frame is hier van plastic en het achterpaneel is van glas. Hierdoor valt de smartphone op, want recentelijk is er in dit prijssegment praktisch geen dergelijk materiaal.
Het is goed of slecht - beslis zelf, want het is belangrijk voor iemand om de mogelijkheid om het achterpaneel te breken te minimaliseren, en voor iemand zijn de tactiele sensaties van het gebruik van een smartphone belangrijk.
De montage in Nokia 4.2 is uitstekend, helemaal geen nuances. Aan beide zijden zit een oleofobe coating, maar vingerafdrukken op een smartphone in deze kleur zijn bijna onzichtbaar.
Aan de voorkant, boven het scherm, bevindt zich een camera aan de voorkant, een nabijheids- en lichtsensor, evenals een slot met een conversatieluidspreker. Er zijn geen functionele elementen aan de onderkant - alleen de Nokia-inscriptie.
Aan de rechterkant van de smartphone bevinden zich twee toetsen: de volumeregeling en de aan/uit-toets. Over de tweede wil ik het apart hebben, omdat deze hier ongebruikelijk is en naast het directe doel ook als LED dient.
Het linkeruiteinde kan ook bogen op ongewone elementen. Er is een uitstekend slot voor twee nanoSIM-kaarten en voor microSD. Maar daarnaast is er hier nog een knop. Het is nodig om Google Assistent te starten, maar daar zal ik het later over hebben.
De onderkant kreeg een microfoon, een microUSB-poort (helaas geen Type-C) en twee uitsparingen, waarachter een multimedialuidspreker zit. De bovenrand heeft een tweede microfoon en een 3,5 mm audio-aansluiting.
Aan de achterkant, in het midden, bevindt zich een blok met twee camera's en een flitser, ingelijst in een rand en een millimeter boven het oppervlak van het glazen achterpaneel uitsteekt. Daaronder bevindt zich een compacte uitsparing met een vingerafdrukscanner, een verticale Nokia-inscriptie en helemaal onderaan verschillende markeringen, waaronder de vermelding Android Een. Maar we zullen hier afzonderlijk over praten.
Nokia 4.2 is een relatief compacte smartphone met afmetingen van 149 × 71,3 × 8,4 mm en een gewicht van 161 gram. Door de afgeronde vorm zijn ze eenvoudig met één hand te bedienen.
De bedieningsknoppen bevinden zich op handige posities en de aan / uit-knop is ook groot. Haar blindelings betasten is helemaal geen probleem. Tijdens de gebruiksperiode kwam ik niet het probleem tegen van het per ongeluk indrukken van de knop om de assistent te bellen.
De schermdiagonaal van de Nokia 4.2 is 5,71″ met een resolutie van 1520×720 pixels. De beeldverhouding was 19:9 en de pixeldichtheid was ongeveer 295 ppi. Het display is gemaakt met behulp van TFT-technologie, als we het hebben over de kenmerken die op de website van de fabrikant worden vermeld. Al geven sommige bronnen aan dat het om een IPS-scherm gaat. In de praktijk maakt dit ons echter niet veel zorgen, want ook al is het een TFT, het is best goed en er zijn geen typische problemen van goedkope matrices van dit type.
HD+ resolutie zou de niet veeleisende gebruiker van Nokia 4.2 niet in verwarring moeten brengen. Het leek me best scherp en ik ben er zonder problemen op overgestapt van QHD. Kleurweergave is ingetogen, maar het scherm is gekalibreerd met een lichte voorkeur voor koude tonen.
Over het algemeen is dit scherm niet slecht, en in feite kan alleen het niveau van maximale helderheid worden toegeschreven aan de tekortkomingen. Maar er is nog een nuance: de adaptieve helderheidsaanpassing in mijn geval gedraagt zich niet zoals het hoort. Om de een of andere reden heeft het een te hoge onderdrempel en in het donker valt de verlichting letterlijk in de ogen. En het moet adaptief zijn? Dat wil zeggen, de gebruiker kan de schuifregelaar in de gewenste richting bewegen en de smartphone moet dit niveau onthouden en later instellen onder vergelijkbare lichtomstandigheden.
Maar hoeveel ik ook probeerde om het in een kleinere richting te trekken, bij elke nieuwe ontgrendeling keerde het terug naar dezelfde voorwaardelijke 30-40%. Misschien is het een softwareprobleem, of misschien is het een kenmerk van het testexemplaar, maar zo is het.
Nokia 4.2 maakt gebruik van een instapplatform — Qualcomm Snapdragon 439: 12 nm, acht Cortex-A53-kernen. Twee ervan zijn geklokt met een maximale kloksnelheid van maximaal 2,0 GHz, terwijl de andere zes cores zijn geklokt op maximaal 1,45 GHz. Adreno 505 fungeert als grafische versneller. Het prestatieniveau van dit strijkijzer is ondermaats.
Zoals ik aan het begin van de jaren al vermeldde, wordt het model gepresenteerd in de configuratie van 3/32 GB op de Oekraïense markt. Er is niet veel RAM, maar verrassend genoeg probeert de smartphone er niet actief programma's van te downloaden. Houdt 5-7 stukken rustig vast en "saai" niet.
Maar 32 gigabyte, of beter gezegd de toegewezen 20,17 GB, is voor sommige gebruikers misschien niet genoeg. Maar aangezien we een "orthodox" slot hebben waarin een aparte plaats is voor microSD, is dit feit niet zo belangrijk.
Nokia 4.2 stelde niet teleur met zijn snelheid, als je dat in een specifiek geval kunt zeggen. Het duurt niet lang na het klikken op het pictogram van een applicatie, maar soms kan de framesnelheid een beetje dalen bij het bekijken van lange lijsten. Er zijn ook hier en daar micro-vertragingen, wat kenmerkend is voor budget-smartphones. Maar het fenomeen komt niet vaak voor, over het algemeen is het gedrag in de shell niet slecht te noemen.
Games gaan niet over Nokia 4.2. Nee, natuurlijk werken eenvoudige, niet veeleisende arcades en tijdmoordenaars er goed op. De gadget is echter niet ontworpen voor zware projecten zoals PUBG. Het zal in ieder geval geen frequente actie zijn. En dat allemaal omdat het bij lage grafische instellingen gemiddeld 21 k/s zal draaien, te oordelen naar GameBench-metingen. En daarmee is er geen sprake van een echt comfortabele game.
De hoofdcamera-eenheid van de Nokia 4.2 heeft twee kijkgaatjes, wat al de norm is geworden voor elk budget. De hoofdmodule is 13 MP, f/2.2, 1/3″, 1.12μm, PDAF-focus. De tweede module is een 2MP dieptesensor, die nodig is voor foto's met het bokeh-effect.
VOORBEELDEN VAN FOTO'S MET VOLLEDIGE RESOLUTIECAPACITEIT
Het apparaat kan goed omgaan met het effect van het vervagen van de achtergrond - u kunt hiermee experimenteren. Maar het is de moeite waard om te weten dat deze modus zeer veeleisend is voor de lichtomstandigheden. Voorbeelden worden hieronder gegeven.
Video-opname is ook duidelijk niet het sterkste punt van de Nokia 4.2. Je kunt in 1080p fotograferen, maar zonder stabilisatie.
De camera aan de voorkant - 8 MP, f/2.0, (1/4″, 1.12μm) toont een normaal resultaat. De kijkhoek is breed, de detaillering is acceptabel en hij weet ook de achtergrond te vervagen.
De camera-applicatie is verrassend genoeg niet verstoken van verschillende modi. Er is een handleiding met alle benodigde parameters, vierkant (foto 1:1), Google Lens, panorama's, timelapses, "live" foto's. Maar wat interessanter is: in de instellingen van de stockcamera is er een schakelaar waarmee het mogelijk wordt om foto's in RAW-indeling op te slaan. Ik begrijp niet echt waarom dit nodig is binnen de kaders van de begroting, maar misschien is het nuttig voor iemand.
De vingerafdrukscanner in Nokia 4.2 bevindt zich aan de achterkant in een kleine verdieping. Desondanks landt de vinger bijna altijd de eerste keer op de baan. Qua werk heb ik er geen klachten over - het is stabiel en snel, maar niet razendsnel. Kortom, het is solide, je kunt het gordijn van schakelaars openen door erop te vegen.
Maar waar wel klachten over zijn, is het ontgrendelen door gezichtsherkenning. Deze methode is beschikbaar op de smartphone, maar het werkt... Het scanproces zelf duurt lang en het is geen feit dat het uiteindelijk succesvol wordt beëindigd. Ik probeerde het te gebruiken en zette het de volgende dag uit. Met een vingerafdrukscanner is het ongetwijfeld een orde van grootte sneller.
Met een batterij van 3000 mAh leeft Nokia 4.2 niet om te zeggen dat het erg slecht is, maar het is niet nodig om het in dit opzicht te prijzen. Al zouden het strijkijzer en het scherm met lage resolutie als het ware moeten bijdragen aan de duur van het werk. Ik had er consequent genoeg van voor een dag met 4-5 uur display-activiteit.
In PCMark Work 2.0 ging de Nokia 4.2 5 uur en 28 minuten mee op maximale helderheid. De standaard oplader laadt de smartphone niet snel op — meer dan 2,5 uur:
Natuurlijk zou ik graag een Type-C-poort zien in plaats van microUSB.
De gespreksspreker vervult zijn directe doel goed, maar multimedia helpt natuurlijk niet. Daarom kan de tweede niet bogen op een breed frequentiebereik en is het een kwaliteit geworden. Maar zelfs als het volume niet verhoogd is, is het perfect voor oproepen en berichten. Maar in een koptelefoon klinkt de Nokia 4.2 behoorlijk.
Ik zag geen problemen met de verbinding in de smartphone. Draadloze modules zijn hier als volgt: Wi-Fi 802.11 b/g/n (zonder 5 GHz-ondersteuning), Bluetooth 4.2 (A2DP, LE, aptX), GPS (A-GPS, GLONASS, BDS) en NFC is een mooie bonus en het is fijn dat het vrijwel altijd terug te vinden is in de smartphones van het merk.
Nokia 4.2 is een smartphone die deelneemt aan het programma Android Eén, wat maar één ding betekent: er is geen shell van derden en de smartphone zal regelmatig updates ontvangen. Wat de grote OS-updates betreft, dat is een andere zaak, maar beveiligingspatches wel. Hoewel niet de Pixel natuurlijk: het is half juli en de laatste beveiligingspatch was voor juni. Maar eerlijk gezegd zijn dit kleinigheden.
Android 9 Pie is hier schoon, zonder inmenging, maar voor degenen die gewend zijn aan granaten van derden, zal het leeg lijken. Chips zijn niet genoeg: digitaal welzijn en een paar gebaren. Van Nokia is er een camera-applicatie, FM-radio en My Phone – alle instructies voor interactie met het apparaat, ondersteuning en meer. De Google Assistent-knop kan niet op de reguliere manier opnieuw worden toegewezen, maar wordt alleen uitgeschakeld.
Maar als je erover nadenkt, kun je er een gebruik voor vinden, vooral als je je vaak tot de stemassistent wendt. In een rijdende auto is het bijvoorbeeld veel makkelijker om op een knop te drukken en een bericht te dicteren of een route uit te stippelen, af te spreken.
Nokia 4.2 — een budgetsmartphone die verre van ideaal is. De smartphone is kwalitatief samengesteld, bovendien uit niet de meest budgetvriendelijke materialen. Er is een interessante oplossing met een LED-knop NFC voor contactloos betalen, schoon besturingssysteem en kleine afmetingen - het lijkt niets uitzonderlijks, maar er zit wel iets in.
Concurrenten zoals Xioami of Honor kunnen productievere hardware, betere camera's of autonomie bieden. Maar ondanks alle tekortkomingen en zwakheden is het een prettige begroting. Nokia 4.2 is een goede keuze als je een eenvoudige en betrouwbare smartphone wilt met schoon uiterlijk Android en met zijn kleine rozijntjes.
Laat een reactie achter