Dagboek van een chagrijnige oude nerd: kunstmatige intelligentie

Beste dagboek, ik wil bij je klagen. Ik begon te beseffen dat ik in onverwacht interessante tijden leef. Zozeer zelfs dat in een oogwenk alles wat hier en nu relevant is... slechts een prettige herinnering zal blijven te midden van technologisch overeten. Ik ben bang AI, maar tegelijkertijd fascineert hij me.

Want wat kan ik nog meer zeggen over AI dat sneller is voor elke arts zal kanker diagnosticeren? De mensheid is het zat om haar eigen soort te doden. Het wil niets, het wil niet te veel werken, maar het eist te veel. Kunstmatige intelligentie heeft alleen elektriciteit nodig. Zoals recente ontwikkelingen in het veld hebben aangetoond, werden sommige mijlpalen waarschijnlijk gemist of slecht op de markt gebracht. ChatGPT veroorzaakte paniek, zelfs in de "Big G", d.w.z. Google. Epic in Artstation naaide de overdracht van "trainingsgegevens" in het formulier werken van kunstenaars specifiek voor ingebedde AI. In een oogwenk, ontwerpers muzikanten, zullen kunstenaars afscheid nemen van hun werk, want zelfs een artistiek domme persoon als ik zal in staat zijn om "iets interessants" te doen.

Aan de tegenovergestelde polen hebben we een verscheidenheid aan kunstmatige intelligenties: degenen die een kans voor ons bieden, en degenen die snelle sociale verandering teweegbrengen. Niet noodzakelijkerwijs ten goede: baanverlies is altijd pijnlijk voor hele groepen in de samenleving. Aan de andere kant kan het ten koste gaan van de algemene vooruitgang.

We zijn nu als wagenmakers die hun baan en de mogelijkheid om geld te verdienen zijn kwijtgeraakt. Niemand heeft tegenwoordig een wagenmenner nodig. We rijden niet in koetsen, maar in auto's. Wielen worden gemaakt in metallurgische fabrieken en banden worden gemaakt door hun fabrikanten. Dit beroep is gewoon door niemand nodig.

Het vermogen om iets sneller, goedkoper, beter te bereiken - dit leidde er meestal toe dat iemand een baan verloor of dat een hele laag banen helemaal verdween. Dat kan bij mij net zo zijn. Het feit dat ik onafhankelijk, "creatief" mijn mening kan uiten, kan geen belangrijke onderhandelingstroef zijn voor lezers die mijn werk uit interesse beoordelen. Als blijkt dat de AI meer betrokken is, of beter gezegd (dat is zeker), geen fouten maakt en geen sociale media nodig heeft, niet ziek wordt, niet op vakantie gaat... dan waarom ik?

Als alternatief kan ik de persoon zijn die het werk van zo'n AI zal beheren. Ik stel specifieke taken voor haar, verbeter haar werk en ga door. Ik wed dat programmeurs op een dag zo zullen werken. Ze voeren de basisgegevens in een generator die code uitspuugt die vervolgens alleen maar "afstemt". En voila. Hetzelfde kan gedaan worden met artikelen. Ook met grafiek. Op deze manier kun je veel dingen doen.

De tragiek van de mens is dat we er te lang over doen om te evolueren. Ons bestaan ​​is misschien slechts een blip vergeleken met de leeftijd van het universum, maar de aanwezigheid van AI is veel korter. En zoals later bleek, overtrof ons op veel gebieden. Kunt u zich voorstellen wat er over tien jaar zal gebeuren? Tien jaar geleden had ik niet verwacht dat we zouden komen waar we nu zijn. Ik dacht dat we hier zeker een halve eeuw voor nodig hadden, maar hier, vlak na de pandemie en het uitbreken van de oorlog in Oekraïne, besefte ik dat de revolutie wat tot rust is gekomen.

En we weten niet wat er daarna zal gebeuren. Wij als mensheid zijn niet klaar voor zoiets als dit. Onze beschaving heeft zich zo ontwikkeld dat verschillende groepen binnen haar verschillende belangen hebben en weinig respect hebben voor de belangen van buitenstaanders. Compromissen en allianties zijn slechter voor ons dan onze concurrenten. En bovendien heeft niet iedereen (eigenlijk bijna niemand) goede bedoelingen met dit alles. Sommigen willen geld verdienen, anderen willen macht en draaien voor iedereen de touwtjes in handen, weer anderen willen liever alles en iedereen kunnen controleren. De AI creëert hiervoor een prima omgeving: je hoeft hem alleen maar de basis aan te leren en hem zo langzaam mogelijk los te laten. Na een tijdje kun je de meester van de wereld worden.

Ook denken weinig mensen na over het ethisch gebruiken van specifieke data. Free American speelt zich hier en nu af. We waren nooit voorbereid op wat er nu gebeurt. En we zullen waarschijnlijk niet lang klaar zijn. Terwijl ik dit schrijf, kan AI mijn teksten op onze bron analyseren en daaruit betere gespreksmethoden leren (ik heb een beetje medelijden met hem...). Want waarom niet? Ik heb daar geen probleem mee, al heb ik toch liever dat iemand anders bepaalt wat wel en niet kan.

Als ik de ideeën van AI-toepassingen zie, voel ik ook een zekere angst. Er zijn al mechanismen op basis van kunstmatige intelligentie die de beste sollicitanten selecteren en de "risicovolle" weggooien. We krijgen zoiets als Minority Report, waar kunstmatige intelligentie zal werken om ons allemaal veiliger te maken: door te voorspellen wie een misdrijf of een misdaad zal begaan. De AI zal ook inschatten of u een bepaalde leeftijd zult bereiken, en misschien zelfs uw kredietwaardigheid inschatten op basis van ogenschijnlijk onbelangrijke gegevens. De mogelijkheid om ENORME hoeveelheden informatie te analyseren en snelheid zijn de belangrijkste voordelen.

Ik denk niet dat zelfbewustzijn een probleem zal zijn. Ik ben meer bang voor waar naties/staten deze uitvinding voor zullen gebruiken. Ik geloof niet in iemands goede bedoelingen, maar er zijn belangengroepen die er weinig van begrijpen en ons niets constructiefs kunnen bieden. Mensen superkrachtige kunstmatige intelligentie geven, is als het geven van een granaat aan een aap.

Ook interessant:

• Code geschreven door kunstmatige intelligentie kan gevaarlijk zijn
• Google's DeepMind lanceert binnenkort zijn eigen ChatGPT-concurrent