De laatste tijd is de videogame-industrie buitengewoon actief geweest. De lente, en vooral maart, worden traditioneel beschouwd als rustige maanden, maar hier heb je de release van een nieuwe console en spraakmakende exclusives Sony en Nintendo, en dit telt niet minder opvallende, maar nog steeds waardevolle projecten. In zulke tijden is het heel gemakkelijk om een release niet op te merken, vooral als er helemaal geen reclame voor wordt gemaakt. Het is de vergetelheid die dreigt Lego Worlds, waar we het vandaag over zullen hebben.
Rustig uitgebracht met een minimum aan reclame en opwinding, is dit spel als het ware de belangrijkste mijlpaal voor het Deense bedrijf en studio TT Games. Veel mensen kunnen de schuld krijgen van deze situatie, maar het is het meest logisch om met de vinger te wijzen naar Warner Bros., die niet alleen geen reclame maakte voor de release van het spel, maar ook praktisch geen kopieën aan journalisten verstrekte.
Vanwege het gebrek aan fatsoenlijke informatie (zelfs de officiële website stond niet bekend om zijn informativiteit), begrijpen veel spelers eenvoudigweg niet wat voor soort beest het is. Het is ook moeilijk te begrijpen dat deze game nieuw is - Lego Worlds bevindt zich immers al heel lang in "early access" Steam. Ondanks al deze factoren lijkt de in maart uitgebrachte game weinig op de alfaversie. Als we het eerder met Minecraft vergeleken, is het nu zinloos. In Steam zagen we een sandbox waarmee je in de virtuele ruimte met Legoblokjes kunt spelen. Dat is alles, helaas. En zo'n spel werd al snel saai, omdat het qua schaal nog steeds niet kon concurreren met zijn beroemde tegenhanger.
Gelukkig realiseerden de ontwikkelaars zich dat maar weinig mensen geïnteresseerd zouden zijn in de game in zijn kale vorm, en herschreven ze de gameplay volledig. De open sandbox nam ja en veranderde in een spel met een structuur, speurtochten en veel geheimen. Nu kun je niet vanaf het allereerste begin beginnen met creëren; je hebt maar heel weinig Legoblokjes. De rest moet gevonden worden. En het is niet eenvoudig om ze te vinden: het kost je minstens 30 uur om minstens 70% van alles wat hier te vinden is, te vinden.
Iemand zal zeggen dat deze manier om het spel te structureren lui is en alleen creatieve mensen zal afschrikken die ervan droomden alleen maar een virtuele ontwerper te krijgen. Ik sta mezelf toe het daar niet mee eens te zijn - ik heb de speurtochten met grote belangstelling doorlopen en naar nieuwe details gezocht. Maar ik kan degenen begrijpen die niet geïnteresseerd zijn in het besteden van tijd aan dergelijke activiteiten. Daarom heeft Lego Worlds dringend een ‘creatieve modus’ nodig, zoals die is toegevoegd door de No Man’s Sky-update.
Trouwens, over No Man's Sky. Ik had verwacht dat er in vergelijking constant om Minecraft zou worden gevraagd, maar nee. Meestal dacht ik aan het geesteskind van Sean Murray: een ruimteschip, een oneindig aantal gegenereerde planeten, onderzoek... sterker nog, plotseling was alles waar ik naar op zoek was hier. Maar hoewel No Man's Sky mij nooit motiveerde, had ik in Lego Worlds niet alleen altijd iets te doen, maar was er ook een verlangen naar. De achtervolging van een nieuwe figuur van een piraat of een zombie, de zoektocht naar "dezelfde" kubus of hetzelfde raam zijn echt spannend, als geen andere "collectathon" in mijn geheugen.
We hebben het trouwens nog niet gehad over het hoofddoel van het hele spel: de gouden kubus. Om precies te zijn, ongeveer honderd gouden kubussen die moeten worden verzameld om de mogelijkheid te openen om zelf werelden te creëren en, in feite, dezelfde sandbox terug te geven van "early access". Je kunt op verschillende manieren waardevolle onderdelen verkrijgen: zoek ze in kisten, neem ze af van Troublemakers - vervelende groene goblins die constant aanbieden om achter ze aan te rennen, of voltooi eenvoudigweg speurtochten of red NPC's.
Er zijn hier veel speurtochten, hoewel het woord 'zoektocht' te luid klinkt. In de regel zijn dit kleine taken: een huis bouwen, een rots beschilderen, een elixer meenemen. Sommige speurtochten zijn moeilijk, andere zijn eenvoudig. Je hoeft zelden iets serieus te bouwen – NPC's zijn vaak tevreden met een huis zonder muren of dak.
Hoe meer kubussen je hebt, hoe moeilijker het zal zijn om nieuwe te vinden. Eerst zullen ze verdwijnen uit Troublemakers en vervolgens uit kisten. Een bepaald aantal stenen ontgrendelt een nieuwe status voor je, en vaak verschijnen er interessante nieuwe items of kansen met de status. Je kunt bijvoorbeeld een camera, een raketrugzak of een zaklamp openen. Hoe hoger je status, hoe meer grootschalige werelden je kunt openen.
Lego Worlds is een geweldig spel voor coöpliefhebbers. Het ondersteunt zowel de klassieke coöperatieve 'sofa'-modus als online. Ik waarschuw je echter meteen: de game werkt hard met twee spelers en de FPS is erg traag - tenminste op consoles. Maar als je samen speelt, kun je de werelden twee keer zo snel verkennen: dankzij de split-screen-modus kunnen jij en je partner zich in verschillende delen van de kaart bevinden.
Over FPS en andere onaangename momenten gesproken. Ik werd oprecht verliefd op dit spel en vergaf het veel, maar ik heb gewoon niet het recht om de technische problemen niet te noemen. Voor zover ik weet werkt Lego Worlds het slechtst op Xbox One, waar niet alleen alle remmen van PS4 aanwezig zijn, maar ook een bug die alle opgeslagen bestanden wist. De ontwikkelaars beloven dat ze het probleem hebben gepatcht, maar de berichten van spelers zijn niet verdwenen. Wat betreft de console Sony, dan werkt alles goed in de enkele modus, maar verbetert het in de gezamenlijke passage. Over het algemeen staat de studio TT Games bekend om zijn bugs, maar Lego Worlds is hun rauwste release geworden. Quests werken mogelijk niet en het spel kan vastlopen. Soms wordt het personage de ruimte in gelanceerd, en soms faalt hij. Gelukkig verdwijnen saves nergens op PS4 dankzij permanente reserves. Vluchten zijn echter nog steeds erg onaangenaam. Ik heb deze fout vergeven, omdat ik het spel leuk vond, maar andere spelers zullen dit gedrag eenvoudigweg niet kunnen tolereren. Lego Worlds is absoluut een van de slechtst geoptimaliseerde projecten met een fysieke release. Alleen het prijskaartje, dat lager is dan dat van de meeste nieuwe releases, waaronder Lego, is geruststellend.
Aan de andere kant zijn ijzeren moeilijkheden begrijpelijk: Lego Worlds is grafisch geweldig. De wereld is helder en duidelijk en ziet er geweldig uit in Full HD. Het voelt echt alsof je in een Lego-film zit. Alles is heel mooi - dit is veruit de meest indrukwekkende videogame gebaseerd op de motieven van de Deense ontwerper. Ik was ook aangenaam verrast door de soundtrack, die zeer episch en van hoge kwaliteit bleek te zijn. Wie had ooit gedacht dat zo'n spel orkestmuziek zou bevatten?
Ten slotte zal ik de verteller noemen, die spreekt in de stem van acteur Peter Serafinovich, bekend van vele rollen, waaronder bijvoorbeeld de stem van Darth Maul in de eerste aflevering van "Star Wars". Serafinovych benaderde het werk op een verrassend verantwoorde manier en schreef werkelijk inspirerende zinnen op. Wat zijn de eindeloze variaties op de begroeting "Welkom bij Lego Worlds" elke keer dat je hem aanzet? Op zulke momenten kun je echt de ziel voelen die in het project is geïnvesteerd. Jammer dat de prestaties op sommige plekken achterbleven.
Voor wie is dit spel bedoeld? Is het mogelijk om haar te adviseren? Ik denk niet dat ik Lego Worlds zou kunnen aanbevelen aan degenen die niet geïnteresseerd zijn in het Lego-thema en gewoon leuke spelletjes om samen te spelen. Momenteel is het te nat. Aan de andere kant, als je een geweldig spel wilt vinden om samen te spelen, zal het heel goed bij je passen. Speel met je kind, zus, vriendin of vrouw - het zal niet saai zijn. Koop de Xbox One-versie nog niet.